หะดีษเลขที่ 7
ท่านนบีมีดวงตาประกาย คล้ายประกายของดวงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ
حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ وَكِيعٍ قَالَ : حَدَّثَنَا جُمَيْعُ بْنُ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْعِجْلِيُّ إِمْلاءً عَلَيْنَا مِنْ كِتَابِهِ قَالَ : أَخْبَرَنِي رَجُلٌ مِنْ بَنِي تَمِيمٍ مِنْ وَلَدِ أَبِي هَالَةَ زَوْجِ خَدِيجَةَ يُكَنَى أَبَا عَبْدِ اللهِ عَنِ ابْنٍ لأَبِي هَالَةَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ قَالَ : سَأَلْتُ خَالِي هِنْدَ بْنَ أَبِي هَالَةَ، وَكَانَ وَصَّافًا، عَنْ حِلْيَةِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَأَنَا أَشْتَهِي أَنْ يَصِفَ لِي مِنْهَا شَيْئًا أَتَعَلَّقُ بِهِ، فَقَالَ : كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَخْمًا مُفَخَّمًا، يَتَلأْلأُ وَجْهُهُ، تَلأْلُؤَ الْقَمَرِ لَيْلَةَ الْبَدْرِ، أَطْوَلُ مِنَ الْمَرْبُوعِ، وَأَقْصَرُ مِنَ الْمُشَذَّبِ، عَظِيمُ الْهَامَةِ، رَجِلُ الشَّعْرِ، إِنِ انْفَرَقَتْ عَقِيقَتُهُ فَرَّقَهَا، وَإِلا فَلا يُجَاوِزُ شَعَرُهُ شَحْمَةَ أُذُنَيْهِ، إِذَا هُوَ وَفَّرَهُ، أَزْهَرُ اللَّوْنِ، وَاسِعُ الْجَبِينِ، أَزَجُّ الْحَوَاجِبِ، سَوَابِغَ فِي غَيْرِ قَرَنٍ، بَيْنَهُمَا عِرْقٌ، يُدِرُّهُ الْغَضَبُ، أَقْنَى الْعِرْنَيْنِ، لَهُ نُورٌ يَعْلُوهُ، يَحْسَبُهُ مَنْ لَمْ يَتَأَمَّلْهُ أَشَمَّ، كَثُّ اللِّحْيَةِ، سَهْلُ الْخدَّيْنِ، ضَلِيعُ الْفَمِ، مُفْلَجُ الأَسْنَانِ، دَقِيقُ الْمَسْرُبَةِ، كَأَنَّ عُنُقَهُ جِيدُ دُمْيَةٍ، فِي صَفَاءِ الْفِضَّةِ، مُعْتَدِلُ الْخَلْقِ، بَادِنٌ مُتَمَاسِكٌ، سَوَاءُ الْبَطْنِ وَالصَّدْرِ، عَرِيضُ الصَّدْرِ، بَعِيدُ مَا بَيْنَ الْمَنْكِبَيْنِ، ضَخْمُ الْكَرَادِيسِ، أَنْوَرُ الْمُتَجَرَّدِ، مَوْصُولُ مَا بَيْنَ اللَّبَّةِ وَالسُّرَّةِ بِشَعَرٍ يَجْرِي كَالْخَطِّ، عَارِي الثَّدْيَيْنِ وَالْبَطْنِ مِمَّا سِوَى ذَلِكَ، أَشْعَرُ الذِّرَاعَيْنِ، وَالْمَنْكِبَيْنِ، وَأَعَالِي الصَّدْرِ، طَوِيلُ الزَّنْدَيْنِ، رَحْبُ الرَّاحَةِ، شَثْنُ الْكَفَّيْنِ وَالْقَدَمَيْنِ، سَائِلُ الأَطْرَافِ أَوْ قَالَ: شَائِلُ الأَطْرَافِ خَمْصَانُ الأَخْمَصَيْنِ، مَسِيحُ الْقَدَمَيْنِ، يَنْبُو عَنْهُمَا الْمَاءُ، إِذَا زَالَ، زَالَ قَلِعًا، يَخْطُو تَكَفِّيًا، وَيَمْشِي هَوْنًا، ذَرِيعُ الْمِشْيَةِ، إِذَا مَشَى كَأَنَّمَا يَنْحَطُّ مِنْ صَبَبٍ، وَإِذَا الْتَفَتَ الْتَفَتَ جَمِيعًا، خَافِضُ الطَّرْفِ، نَظَرُهُ إِلَى الأَرْضِ، أَطْوَلُ مِنْ نَظَرِهِ إِلَى السَّمَاءِ، جُلُّ نَظَرِهِ الْمُلاحَظَةُ، يَسُوقُ أَصْحَابَهُ، وَيَبْدَأُ مَنْ لَقِيَ بِالسَّلامِ.
สุฟยาน บินวะกีอฺ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ญุมัยอฺ บินอุมัร บินอับดุรเราะหฺมาน อัลอิจลีย์ ได้รายงานแก่พวกเราโดยอ่านจากหนังสือของเขา เขากล่าวว่า ชายคนหนึ่งจากบนีตะมีมได้บอกเล่าแก่ฉัน จากลูกชายของอบูฮาละฮฺ สามีของเคาะดีญะฮฺ ซึ่งเขามีชื่อเล่นว่าอบูอับดุลลอฮฺ จากอิบนุอบีฮาละฮฺ จากท่านอัลหะสัน บินอลี กล่าวว่า : ฉันเคยถามท่านฮินดฺ บินอบูฮาละฮฺ ลุงของฉัน ซึ่งท่านคือผู้เชี่ยวชาญในการอธิบายคุณลักษณะของคน เกี่ยวกับคุณลักษณะของท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม และฉันต้องการให้ท่านอธิบายบางอย่างแก่ฉันในเรื่องนี้ ฉันจะได้ยึดมั่นกับมัน ซึ่งท่านฮินดฺก็ได้กล่าวว่า “ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เป็นบุคคลที่มีเกียรติและได้รับการให้เกียรติ ใบหน้าของท่านเปล่งประกายเหมือนดวงจันทร์ที่เปล่งประกายในคืนวันเพ็ญ รูปร่างได้สัดส่วน กล่าวคือไม่สูงจนเกินส่วน ไม่เตี้ยจนขาดส่วน ศีรษะใหญ่ ผมเป็นคลื่นเล็กน้อย หากจะหวีก็จะหวีแสก หากไม่แสกก็จะปล่อยชายผมถึงติ่งหูโดยจัดให้เป็นระเบียบ หน้าผากกว้าง คิ้วโค้ง (เหมือนจันทร์เสี้ยว) เมื่อโกรธจะมีสีแดงระหว่างคิ้ว จมูกโด่ง ปลายสูงของจมูกจะมีรัศมี หากบุคคลที่ไม่คุ้นเคยก็จะบอกว่าโด่งมาก เคราดำ แก้มขาว ปากกว้าง ฟันห่าง ขนหน้าอกเป็นเส้นเล็ก ๆ ละเอียด คอมั่นคงเหมือนคอกาน้ำ เรือนร่างพอดี เจ้าเนื้อพอควร ท้องและหน้าอกระดับเดียวกัน อกผายกว้าง กระดูกต้นคอใหญ่ ขาวแบบมีอำนาจ จากต้นคอถึงสะดือจะมีขนเป็นทาง เว้นแต่บริเวณเต้านมและท้อง มีขนบริเวณสองข้อศอกขึ้นไปถึงทรวงอก กระดูกข้อมือยาว ฝ่ามือกว้าง ฝ่าเท้าและฝ่ามือหนา ฐานเล็บยาว หรือจะกล่าวว่าเล็บยาว ส่วนเท้าแนบพื้นไม่สนิท เท้าลื่น จนขนาดน้ำไม่ติดผิว เมื่อเปลี่ยนอิริยาบถจะทำด้วยความมั่นใจ ก้าวเร็ว แต่เดินเรียบๆ ลักษณะเดินประหนึ่งสู่ที่ลาด (เร็ว) เมื่อหันจะหันทั้งตัว สายตาปกติจะมองพื้นดินมากกว่ามองท้องฟ้า มองอย่างมีความหมาย ขณะเดินจะให้เศาะหาบะฮฺเดินนำก่อน เมื่อพบใคร จะกล่าวสลามทันที”
สถานะหะดีษ : เฎาะอีฟ