ท่านฮันเซาะละฮฺร้องไห้ เพราะรู้สึกว่าตนเองมีลักษณะเหมือนพวกมุนาฟิก

ท่านฮันเซาะละฮฺ อัลอุสัยดีย์ หนึ่งในผู้จดบันทึกวะหฺยูของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เล่าว่า : ท่านเคยร้องไห้ขณะที่ท่านอบูบักรฺเดินผ่านมา ท่านอบูบักรฺจึงถามว่า "เกิดอะไรขึ้นกับท่านหรือ ฮันเซาะละฮฺ?" ท่านฮันเซาะละฮฺตอบว่า "ฮันเซาะละฮฺเป็นมุนาฟิกแล้วละครับ ท่านอบูบักรฺ! เราเคยอยู่กับท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ท่านตักเตือนพวกเราเรื่องนรกและสวรรค์ จนประหนึ่งว่าเราได้เห็นมันกับตา แต่เมื่อเรากลับไปหาภรรยาและชีวิตปกติของเรา เราก็หลงลืมไปอย่างมาก" ท่านอบูบักรฺจึงกล่าวว่า "ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ ฉันก็เป็นอย่างนั้นเหมือนกัน เราไปหาท่านเราะสูลุลลอฮฺกันเถอะ" (ท่านฮันเซาะละฮฺกล่าวว่า) แล้วเราก็ไป เมื่อท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เห็นท่านฮันเซาะละฮฺ ท่านก็ถามว่า "เกิดอะไรขึ้นกับท่านหรือ ฮันเซาะละฮฺ?" ท่านฮันเซาะละฮฺตอบว่า "ฮันเซาะละฮฺกลายเป็นมุนาฟิกแล้วครับ ท่านเราะสูลุลลอฮฺ เราเคยอยู่กับท่าน ท่านตักเตือนพวกเราเรื่องนรกและสวรรค์ จนประหนึ่งว่าเราเห็นได้มันกับตา แต่เมื่อเรากลับไปอยู่กับภรรยาและชีวิตปกติของเรา เราก็หลงลืมไปอย่างมากมาย" ท่านฮันเซาะละฮฺกล่าวว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม กล่าวว่า "หากพวกท่านยังคงอยู่ในสภาพเดียวกับตอนที่อยู่กับฉันแล้วละก็ (คือ มีความรู้สึกเหมือนได้เห็นนรกและสวรรค์กับตา) บรรดามลาอิกะฮฺคงมาจับมือสลามกับพวกท่าน ทั้งในที่ชุมนุม ตามถนนหนทาง และบนที่นอนของพวกท่านแน่นอน แต่ว่านะฮันเซาะละฮฺ เป็นช่วงเวลาไปนะ เป็นช่วงเวลาไป"(บันทึกโดยอัตติรมิซีย์ หะดีษเลขที่ 2514 หะดีษเศาะฮีหฺ)