หะดีษเลขที่ 32
“อันญะชะฮฺ” คนนำทางของท่านนบี
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ ثَابِتٍ قَالَ : سَمِعْتُ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ يَقُولُ :بَيْنَمَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَسِيرُ وَحَادٍ يَحْدُو بِنِسَائِهِ، فَضَحِكَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَإِذَا هُوَ قَدْ تَنَحَّى بِهِنَّ، قَالَ : فَقَالَ { يَا أَنْجَشَةُ وَيْحَكَ، ارْفُقْ بِالْقَوَارِيرِ }
มุฮัมหมัด บินญะอฺฟัร ได้รายงานแก่พวกเราว่า ชุอฺบะฮฺได้รายงานแก่พวกเรา จากษาบิต ซึ่งได้กล่าวว่า : ฉันเคยฟังท่านอนัส บินมาลิก เล่าว่า :ครั้งหนึ่งขณะที่ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เดินทางไกล และคนนำทางนำทางบรรดาภรรยาของท่านเราะสูลเร็วเกินไป ท่านเราะสูลุลลอฮฺจึงหัวเราะออกมา พร้อมกับหลีกทางให้กับพวกเธอท่านอนัสกล่าวว่า : แล้วท่านเราะสูลุลลอฮฺก็กล่าวว่า “อันญะชะฮฺ! ให้ตายสิ เบา ๆ กับแก้วกระจกทั้งหลายหน่อยสิ”(บันทึกโดยอะหมัด หะดีษเลขที่ 12761, หะดีษเศาะฮีหฺ)
สถานะหะดีษ : เศาะฮีหฺ