เศาะหาบะฮฺที่กลิ้งไปมาบนพื้นเพื่อทำตะยัมมุม

อัฟฟานได้รายงานแก่พวกเราว่า อับดุลวาหิดได้รายงานแก่พวกเราว่า สุลัยมาน อัลอะอฺมัช ได้รายงานแก่พวกเราว่า ชะกีกได้รายงานแก่พวกเรา โดยเล่าว่า :ฉันเคยนั่งอยู่กับท่านอับดุลลอฮฺ (บินมัสอูด) และท่านอบูมูซา อัลอัชอะรีย์ แล้วท่านอบูมูซาก็ได้กล่าวกับท่านอับดุลลอฮฺว่า “ถ้าคน ๆ หนึ่งไม่พบน้ำ (ทั้งที่เขามีญะนาบะฮฺ) เขาก็ไม่ต้องละหมาดหรือ?” ท่านอับดุลลอฮฺตอบว่า “ไม่ต้อง” ท่านอบูมูซาจึงกล่าวว่า “ท่านจำไม่ได้หรือ? ที่ท่านอัมมารได้กล่าวกับท่านอุมัร (บินอัลค็อฏฏ็อบ) ว่า : ท่านจำไม่ได้หรือ? ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เคยส่งฉันกับท่านไปกับอูฐ แล้วฉันก็มีญะนาบะฮฺ ฉันจึงกลิ้งไปมากับพื้นดิน เมื่อฉันกลับไปหาท่านเราะสูลุลลอฮฺ และเล่าเรื่องดังกล่าว ท่านเราะสูลก็หัวเราะ และท่านได้กล่าวว่า ‘แค่ทำอย่างนี้ก็พอแล้ว’ และท่านได้ใช้มือทั้ง 2 ข้างตบลงบนพื้นดิน จากนั้นท่านก็ลูบมือทั้งสองข้างและลูบใบหน้าของท่านในคราวเดียว จากการตบดิน 1 ครั้งนั้น”ท่านอับดุลลอฮฺจึงกล่าวว่า “ไม่มีปัญหา ตราบใดที่ท่านเห็นว่าท่านอุมัรยอมรับในเรื่องดังกล่าว” ชะกีกกล่าวว่า : แล้วท่านอบูมูซาก็กล่าวกับท่านอับดุลลอฮฺว่า “แล้วท่านมีความเห็นอย่างไรบ้างกับอายะฮฺนี้ในสูเราะฮฺอันนิสาอ์? ‏فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا ‏‏صَعِيدًا ‏طَيِّبًا แล้ว (หาก) พวกเจ้าไม่พบน้ำ ก็จงทำตะยัมมุมกับดินที่ดีเถิด (อันนิสาอ์ 4 : 43)”ชะกีกเล่าว่า : ท่านอับดุลลอฮฺไม่รู้จะพูดอะไรดี และท่านได้กล่าวขึ้นมาว่า “หากเราอนุโลมให้พวกเขาทำตะยัมมุมได้ เกรงว่าคนใดคนหนึ่งในหมู่พวกเขาจะรีบทำตะยัมมุมทันทีเมื่อผิวหนังของเขาสัมผัสกับความเย็นของน้ำ”อัฟฟาน (ผู้รายงานคนหนึ่ง) กล่าวว่า : ยะหฺยา หมายถึงอิบนุสะอีดปฏิเสธรายงานดังกล่าว ฉันจึงถามหัฟศฺ บินฆิยาษ และเขาตอบกลับมาว่า : อัลอะอฺมัชรายงานหะดีษนี้แก่พวกเรา จากสะละมะฮฺ บินกุฮัยลฺ และเขาเอ่ยชื่ออบูวาอิล(บันทึกโดยอะหมัด หะดีษเลขที่ 18329, หะดีษเศาะฮีหฺ)