หะดีษเลขที่ 6112
ท่านนบีโมโหกระทั่งแก้มทั้ง 2 ข้างหรือใบหน้าของท่านแดงก่ำ
حَدَّثَنَا مُحَمَّدٌ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ جَعْفَرٍ أَخْبَرَنَا رَبِيعَةُ بْنُ أَبِي عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ يَزِيدَ مَوْلَى الْمُنْبَعِثِ عَنْ زَيْدِ بْنِ خَالِدٍ الْجُهَنِيِّ : أَنَّ رَجُلًا سَأَلَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنْ اللُّقَطَةِ، فَقَالَ { عَرِّفْهَا سَنَةً ثُمَّ اعْرِفْ وِكَاءَهَا وَعِفَاصَهَا ثُمَّ اسْتَنْفِقْ بِهَا، فَإِنْ جَاءَ رَبُّهَا فَأَدِّهَا إِلَيْهِ } قَالَ : يَا رَسُولَ اللَّهِ فَضَالَّةُ الْغَنَمِ؟، قَالَ { خُذْهَا فَإِنَّمَا هِيَ لَكَ أَوْ لِأَخِيكَ أَوْ لِلذِّئْبِ } قَالَ : يَا رَسُولَ اللَّهِ فَضَالَّةُ الْإِبِلِ؟، قَالَ : فَغَضِبَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حَتَّى احْمَرَّتْ وَجْنَتَاهُ أَوْ احْمَرَّ وَجْهُهُ، ثُمَّ قَالَ { مَا لَكَ وَلَهَا مَعَهَا حِذَاؤُهَا وَسِقَاؤُهَا حَتَّى يَلْقَاهَا رَبُّهَا }
มุฮัมหมัดได้รายงานแก่พวกเราว่า อิสมาอีล บินญะอฺฟัรได้รายงานแก่พวกเราว่า เราะบีอะฮฺ บินอบีอับดุรเราะหฺมาน ได้บอกเล่าแก่พวกเรา จากยะซีด อดีตทาสรับใช้ของอัลมุนบะอิษ จากท่านซัยดฺ บินคอลิด อัลญุฮะนีย์ ว่า : ชายคนหนึ่งได้ถามท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เกี่ยวกับของที่ตกหล่นหาย ท่านตอบว่า "จงแจ้งประกาศเป็นเวลา 1 ปี จากนั้นจงบอกลักษณะเชือกผูกและฝาปิดของมัน หลังจากนั้น (ถ้ายังหาเจ้าของไม่เจอ) ก็จงใช้งานมันเถิด และถ้าเจ้าของมันมาหา ก็จงคืนมันให้กับเขา” ชายคนนั้นถามว่า "ท่านเราะสูลุลลอฮฺครับ แล้วถ้าเป็นแกะที่หลงทางละครับ?” ท่านนบีตอบว่า “จงจับมันไว้เถิด เพราะมันเป็นของท่าน หรือของพี่น้องท่าน หรือ (เป็นอาหาร) ของหมาป่า” เขาถามอีกว่า "แล้วถ้าเป็นอูฐที่หลงทางละครับ?" ผู้รายงานกล่าวว่า : ท่านนบีโมโหกระทั่งแก้มทั้ง 2 ข้างหรือใบหน้าของท่านแดงก่ำ แล้วท่านก็กล่าวว่า “ท่านไปยุ่งอะไรกับมันล่ะ? มันมีกีบเท้าและน้ำดื่ม (ในท้อง) ของมันเอง จนกว่าเจ้าของมันจะมาเจอ”
สถานะหะดีษ : เศาะฮีหฺ