พวกเรากล่าวสลามเมื่อท่านกล่าวสลาม

อิสหากได้รายงานแก่ฉันว่า ยะอฺกูบ บินอิบรอฮีม ได้รายงานแก่พวกเราว่า พ่อของฉันได้รายงานแก่พวกเรา จากอิบนุชิฮาบ กล่าวว่า มะหฺมูด บินอัรเราะบีอฺ อัลอันศอรีย์ ได้บอกเล่าแก่ฉันว่า : เขาจำท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้ และจำน้ำที่ท่านพ่นใส่หน้าของเขาจากบ่อน้ำที่อยู่ในบ้านของพวกเขา, มะหฺมูดกล่าวว่า : เขาเคยฟังท่านอิตบาน บินมาลิก อัลอันศอรีย์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ซึ่งเป็นคนหนึ่งที่ได้ร่วมสงครามบัดรฺกับท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า : ฉันเป็นอิมามนำละหมาดให้กับกลุ่มชนของฉันที่บนีสาลิม และมีหุบเขาขวางกั้นระหว่างฉันกับพวกเขา เมื่อฝนตกลงมาน้ำก็จะไหลนอง ทำให้ยากลำบากสำหรับฉันที่จะข้ามไปยังมัสญิดของพวกเขา ฉันจึงไปหาท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม แล้วกล่าวกับท่านว่า “สายตาของผมมีปัญหา และหุบเขาที่อยู่ระหว่างตัวผมกับกลุ่มชนของผมนั้นมีน้ำไหลนองเมื่อฝนตกลงมา ทำให้ยากลำบากสำหรับผมที่จะข้ามไป ผมจึงอยากให้ท่านมาหาและละหมาดที่บ้านของผมในสถานที่ที่ผมจะใช้เป็นที่ทำการละหมาดครับ” ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม จึงกล่าวว่า "ฉันจะทำ"แล้วท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม และท่านอบูบักรฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ก็มาหาฉันในช่วงที่วันเริ่มสว่างขึ้น ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้ขออนุญาต ฉันก็อนุญาตให้ท่าน ท่านไม่ได้นั่งลงทันที กระทั่งท่านกล่าวว่า "จุดไหนในบ้านของท่านที่ท่านอยากให้ฉันละหมาด" ฉันจึงชี้ไปยังสถานที่ที่ฉันต้องการละหมาด ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ก็ยืนและกล่าวตักบีรฺ พวกเราเข้าแถวอยู่ข้างหลังท่าน แล้วท่านก็ละหมาด 2 ร็อกอะฮฺ จากนั้นก็กล่าวสลาม (จบละหมาด) พวกเราก็กล่าวสลามเมื่อท่านกล่าวสลาม ฉันได้รั้งท่านไว้ให้รับประทานคะซีรฺ (อาหารชนิดหนึ่ง) ที่ทำเตรียมไว้สำหรับท่าน ผู้คนในหมู่บ้านได้ยินว่าท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม อยู่ในบ้านของฉัน จึงมีหลายคนมาหาจนมีคนจำนวนมากอยู่ในบ้าน ชายคนหนึ่งในหมู่พวกเขากล่าวว่า “มาลิก (บิน อัดดุคชุม) เป็นอย่างไร ฉันไม่เห็นเขาเลย?” ชายอีกคนในหมู่พวกเขากล่าวว่า “คนนั้นเป็นมุนาฟิก (คนกลับกลอก) เขาไม่ได้รักอัลลอฮฺและเราะสูลของพระองค์” ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม จึงกล่าวว่า “อย่าพูดอย่างนั้น เจ้าไม่เห็นหรือว่าเขากล่าวว่า ‘ลาอิลาฮะ อิลลัลลอฮฺ’ โดยหวังในพระพักตร์ของอัลลอฮฺ” เขาก็กล่าวว่า “อัลลอฮฺและเราะสูลของพระองค์ย่อมรู้ดีที่สุด ส่วนพวกเรานั้น ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ พวกเราไม่เห็นความรักและการพูดคุยของเขานอกจากกับพวกมุนาฟิก” ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ก็กล่าวว่า “แท้จริงอัลลอฮฺทรงห้ามไฟนรกสำหรับผู้ที่กล่าวว่า ‘ลาอิลาฮะ อิลลัลลอฮฺ’ โดยหวังในพระพักตร์ของอัลลอฮฺ”มะหฺมูดกล่าวว่า : ฉันได้เล่าเรื่องนี้ให้กับกลุ่มชนหนึ่งซึ่งในหมู่พวกเขานั้นมีท่านอบูอัยยูบที่เป็นสหายของท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ในศึกที่ท่านอบูอัยยูบเสียชีวิต (คือการพิชิตคอนสแตนติโนเปิลในยุคเคาะลีฟะฮฺมุอาวิยะฮฺ) และยะซีด บินมุอาวิยะฮฺ เป็นผู้นำพวกเขาในแผ่นดินแห่งโรมัน ท่านอบูอัยยูบปฏิเสธเรื่องนี้กับฉัน และกล่าวว่า “ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ ฉันไม่คิดว่าท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม จะกล่าวในสิ่งที่เจ้าพูดมา” เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่สำหรับฉัน ฉันจึงสาบานต่ออัลลอฮฺว่าหากพระองค์ให้ฉันปลอดภัยจนกระทั่งฉันกลับจากการศึกครั้งนี้ ฉันจะถามเรื่องนี้กับอิตบาน บินมาลิก เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ หากฉันยังพบว่าเขายังมีชีวิตอยู่ในมัสญิดของกลุ่มชนของเขา ฉันก็กลับไปและประกาศเจตนาเพื่อทำหัจญ์หรืออุมเราะฮฺ แล้วเดินทางจนกระทั่งมาถึงเมืองมะดีนะฮฺ ฉันไปยังบนีสาลิมและพบว่าท่านอิตบานเป็นชายชราตาบอดทำการละหมาดกับกลุ่มชนของท่าน เมื่อท่านเสร็จสิ้นจากการละหมาดแล้ว ฉันก็ให้สลามแก่ท่านและบอกท่านว่าฉันเป็นใคร จากนั้นฉันก็ถามท่านเกี่ยวกับหะดีษนั้น และท่านเล่าให้ฉันฟังเหมือนที่ท่านเคยเล่าให้ฉันฟังครั้งแรก