หลังจากนั้นท่านนบีก็ลุกขึ้นยืน แล้วอัลกุรอานก็ถูกประทานลงมาว่า “ความพินาศจงประสบแก่มือทั้งสองของอบูละฮับ และมันก็ได้พินาศแล้ว”

ยูสุฟ บินมูซา ได้รายงานแก่พวกเราว่า อบูอุสามะฮฺได้รายงานแก่พวกเราว่า อัลอะอฺมัชได้รายงานแก่พวกเราว่า อัมรู บินมุรเราะฮฺ ได้รายงานแก่พวกเรา จากสะอีด บินญุบัยรฺ จากท่านอิบนุอับบาส เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา กล่าวว่า : หลังจากที่อายะฮฺนี้ถูกประทานลงมา “จงตักเตือนเครือญาติที่ใกล้ชิดของเจ้าก่อน” (อัชชุอะรออ์ 26 : 214) และกลุ่มชนที่มีความบริสุทธิ์ใจในหมู่พวกเขา ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ก็ได้ออกจากบ้าน กระทั่งขึ้นไปที่เนินเขาอัศเศาะฟา และตะโกนด้วยเสียงดังว่า “พี่น้องทั้หลายระวังอันตรายเถิด” พวกเขาจึงถามกันว่า “ใครกัน (ที่ตะโกนเสียงดัง)?” แล้วพวกเขาก็ออกมารวมตัวกันที่นั่น ท่านนบีก็ได้กล่าวว่า “พวกท่านคิดเห็นอย่างไร ถ้าฉันบอกกับพวกท่านว่า จะมีศัตรูขี่ม้าออกมาจากตีนเขาลูกนี้ พวกท่านจะเชื่อฉันไหม?” พวกเขาตอบว่า “เราไม่พบว่าท่านเคยโกหกเลยแม้แต่น้อย” ท่านนบีจึงกล่าวว่า “ฉันขอตักเตือนพวกท่านก่อนที่การลงโทษที่รุนแรงจะประสบกับพวกท่าน” อบูละฮับจึงกล่าวว่า “ความวิบัติจงประสบกับเจ้า เจ้าเรียกพวกเรามาชุมนุมเพราะเรื่องนี้หรือ?” หลังจากนั้นท่านนบีก็ลุกขึ้นยืน แล้วอัลกุรอานก็ถูกประทานลงมาว่า “ความพินาศจงประสบแก่มือทั้งสองของอบูละฮับ และมันก็ได้พินาศแล้ว” (อัลมะสัด 111 : 1) และแท้จริงมันพินาศไปแล้วอัลอะอฺมัชได้อ่านเช่นนั้นตั้งแต่วันนั้น