:: ความดีงามและความชั่วร้ายผูกโยงกับการกระทำ (2) ::
สรุปแล้ว ตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงท้ายสุดของอัลกุรอานนั้น ยืนยันอย่างชัดเจนถึงความเกี่ยวข้องของการตอบแทนที่ดีงามและชั่วร้าย, กฎเกณฑ์ทางธรรมชาติ (เกานิยฺยะฮฺ) และบทบัญญัติที่เป็นคำสั่งจากอัลลอฮฺ ต่อเหตุปัจจัย (อัสบาบ) ทั้งหลาย อีกทั้งข้อตัดสินบนโลกดุนยาและอาคิเราะฮฺ ตลอดจนผลประโยชน์และความเสียหายของมันก็เกี่ยวโยงกับสาเหตุและการกระทำด้วย
ผู้ที่เข้าใจในเรื่องนี้ และสามารถขบคิดอย่างละเอียดถี่ถ้วนนั้น เขาจะได้รับประโยชน์อย่างสูงจากมัน และจะไม่กล่าวโทษการลิขิตของอัลลอฮฺเพราะความโง่เขลาเกี่ยวกับมัน หรือเพราะความอ่อนแอ, การละเลย และการปล่อยผ่านไปโดยสูญเปล่า กระทั้งการตะวักกัล (การมอบหมาย) ของเขากลายเป็นความอ่อนแอ และความอ่อนแอของเขาคือการตะวักกัล
แต่คนที่มีความเข้าใจ (ฟะกีฮฺ) อย่างแท้จริงนั้น คือคนที่ผลักดันตักดีร (ลิขิตพระเจ้า) ด้วยตักดีร, ป้องกันตักดีรด้วยกับตักดีร และต้านทานตักดีรด้วยกับตักดีรเช่นกัน และมนุษย์นั้นจะไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่ได้นอกจากด้วยสิ่งดังกล่าว ความหิว, กระหาย, หนาวสั่น และทุกสิ่งที่ทำให้หวาดกลัวหรืออยากหลีกห่าง ล้วนเป็นส่วนหนึ่งของตักดีรทั้งสิ้น และมนุษย์ทุกคนสามารถป้องกันตักดีรหนึ่งได้ด้วยกับตักดีรอื่น ๆ
นั่นคือคนที่อัลลอฮฺทรงชี้แนะนำและดลใจให้พบเจอกับทางที่ถูกต้อง เขาป้องกันตักดีรที่เป็นบทลงโทษในโลกอาคิเราะฮฺด้วยตักดีรแห่งการกลับเนื้อกลับตัว ความศรัทธา และการงานที่ดี นี่คือตราชั่งแห่งตักดีรที่น่ากลัวบนโลกดุนยา และมันจะเกิดขึ้นในโลกหน้าด้วยเหมือนกัน เพราะพระเจ้าของทั้ง 2 โลกคือองค์เดียวกัน และวิทยปัญญาที่เกิดขึ้นก็เป็นหนึ่งเดียว ไม่ได้ขัดแย้งกัน และไม่ได้หักล้างกันและกันด้วย นี่คือเรื่องที่มีเกียรติที่สุดสำหรับใครก็ตามที่รู้ถึงความสำคัญของมัน และให้ความสำคัญกับมันอย่างดีที่สุด และอัลลอฮฺเท่านั้นคือผู้ที่เราวอนขอความช่วยเหลือ
———-
จากหนังสือ “อัดดาอ์ วัดดะวาอ์”
(หรือ “อัลญะวาบุลกาฟีย์ ลิมัน สะอะละ อะนิด ดะวาอิชชาฟีย์”)
โดย อิมามอิบนุก็อยยิม อัลเญาซิยยะฮฺ
