:: พระนามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอัลลอฮฺ (3) ::
ในหนังสือ “มุสนัด” ของอิมามอะหมัด มีระบุรายงานจากท่านอลี บินอบีฏอลิบ เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ ว่า ท่านได้กล่าวว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้สอนให้ฉันกล่าวถ้อยคำต่อไปนี้เมื่อฉันประสบกับความยากลำบาก คือ
لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ الحَلِيمُ الكَرِيمُ، سُبحِانَ اللهِ، وِتَبِارَكَ اللهُ رَبُّ العَرشِ العَظِيمِ، وَالحَمدُ للهِ رَبِّ العَالَمِينَ
ไม่มีพระเจ้าที่แท้จริงนอกจากอัลลอฮฺ ผู้ทรงอ่อนโยน ผู้ทรงเกียรติยิ่ง มหาบริสุทธิ์ยิ่งอัลลอฮฺ มหาจำเริญยิ่งพระผู้เป็นเจ้าของบัลลงก์อันยิ่งใหญ่ และมวลการสรรเสริญเป็นเอกสิทธิ์ของอัลลอฮฺ พระผู้อภิบาลแห่งสากลจักรวาล (บันทึกโดยอะหมัด หะดีษเลขที่ 701, อันนะสาอีย์ หะดีษเลขที่ 10465, อิบนุหิบบาน หะดีษเลขที่ 866 และคนอื่น ๆ)
ใน “มุสนัด” ของอิมามอะหมัดอีกเช่นกัน มีหะดีษที่รายงานโดยท่านอับดุลลอฮฺ บินมัสอูด เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ ว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม กล่าวว่า “ไม่มีใครที่ประสบกับความยากลำบากและความโศกเศร้าแล้วเขาขอดุอาอ์ว่า
اللَّهُمَّ إِنِّي عَبْدُكَ، ابْنُ عَبْدِكَ، ابْنُ أَمَتِكَ، نَاصِيَتِي بِيَدِكَ، مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ، عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ، أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ، أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَدًا مِنْ خَلْقِكَ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِي كِتَابِكَ، أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ، أَنْ تَجْعَلَ الْقُرْآنَ رَبِيعَ قَلْبِي، وَنُورَ صَدْرِي، وَجِلَاءَ حُزْنِي، وَذَهَابَ هَمِّي
‘โอ้อัลลอฮฺ แท้จริงข้าพระองค์คือบ่าวของพระองค์ท่าน เป็นลูกของผู้ชายที่เป็นบ่าวของพระองค์ท่าน ซึ่งเป็นลูกของผู้หญิงที่เป็นบ่าวของพระองค์ท่านเช่นกัน กระหม่อมของข้าพระองค์อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ คำตัดสินของพระองค์ย่อมประสบกับข้าพระองค์ คำตัดสินของพระองค์ท่านต่อตัวข้าพระองค์นั้นย่อมยุติธรรมเสมอ ข้าพระองค์วิงวอนขอต่อพระองค์ท่านด้วยพระนามของพระองค์ ซึ่งพระองค์ได้ทรงตั้งให้กับตัวของพระองค์เอง หรือที่พระองค์ทรงสอนให้กับใครคนหนึ่งในหมู่ปวงบ่าวของพระองค์ หรือที่พระองค์ได้ทรงประทานไว้ในคัมภีร์ของพระองค์ หรือที่พระองค์ทรงเก็บเอาไว้ในความรู้ที่เร้นลับอยู่ ณ ที่พระองค์ ขอพระองค์ทำให้อัลกุรอานเป็นสิ่งที่ล่อเลี้ยงหัวใจของข้าพระองค์ เป็นแสงสว่างให้กับหัวอกของข้าพระองค์ เป็นสิ่งที่ปลอบประโลมความโศกเศร้าของข้าพระองค์ และเป็นสิ่งที่ทำให้ความวิตกกังวลของข้าพระองค์’
เว้นแต่ว่า อัลลอฮฺจะทรงขจัดความวิตกกังวลและความโศกเศร้าเสียใจไปจากเขา และจะทรงแทนทีด้วยความสุข”
ท่านนบีถูกถามว่า “ท่านเราะสูลุลลอฮฺครับ เราควรจะเรียนรู้มันใช่ไหมครับ?” ท่านตอบว่า “แน่นอน คนที่ได้ฟังมันแล้ว ควรที่จะศึกษาเรียนรู้มันด้วย” (บันทึกโดยอะหมัด หะดีษเลขที่ 4318, อัลหากิม หะดีษเลขที่ 1877 และอัลบัซซาร หะดีษเลขที่ 1994)
ท่านอิบนุมัสอูดกล่าวว่า “ไม่มีนบีท่านใดที่ประสบกับความทุกข์ยากบางอย่าง เว้นแต่ว่าท่านจะขอความช่วยเหลือ (จากอัลลอฮฺ) ด้วยการตัสบีหฺ (ยืนยันในความบริสุทธิ์ยิ่งของอัลลอฮฺ)”
อิบนุอบิดดุนยา ได้กล่าวถึงเรื่องราวหนึ่งในหนังสือ “อัลมุญาบีน” (หรือ “มุญาบุด ดะอฺวะฮฺ”) และหนังสือ “อัดดุอาอ์” โดยรายงานจากอัลหะสัน ซึ่งได้เล่าว่า :
ชายคนหนึ่งในหมู่เศาะหาบะฮฺชาวอันศอรของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เขาถูกเรียกขานด้วยชื่อ “อบูมุอฺลัก” เขาเป็นนักธุรกิจที่ขายสินค้าของตนเองและของผู้อื่น เขาออกไปค้าขายทำธุรกิจในหลายเมือง ขณะเดียวกันเขาก็เป็นคนที่ขยันอิบาดะฮฺและมีความสำรวมตนสูงด้วย
วันหนึ่ง เขาออกไปทำการค้าขาย แต่ถูกโจรติดอาวุธขัดขวาง โจรพูดกับเขาว่า “ทิ้งทุกอย่างเจ้ามีส่ะ ไม่งั้นฉันจะฆ่าเจ้า” เขาก็ถามว่า “ท่านต้องการอะไรจากเลือดของฉันล่ะ? ท่านต้องการแค่ทรัพย์สินเงินทองมิใช่หรือ?” โจรตอบว่า “แน่นอนว่าฉันต้องการเงินทอง แต่ฉันต้องการเลือดของเจ้าด้วย” เขาจึงกล่าวว่า “ถ้าท่านต้องงานมันจริง ๆ ได้โปรดให้ฉันได้ละหมาดสัก 4 ร็อกอะฮฺก่อน” โจรตอบว่า “เชิญทำสิ่งที่ต้องการได้เลย”
แล้วอบูมุอฺลักก็อาบน้ำละหมาด แล้วก็ละหมาด 4 ร็อกอะฮฺ และเขาได้ขอดุอาอ์ในสุญูดสุดท้ายว่า
يَا وَدُودُ يَا وَدُودُ يَا ذَا الْعَرْشِ الْمَجِيدِ يَا فَعَّالُ لِمَا يُرِيدُ أَسْأَلُكَ بِعِزِّكَ الَّذِي لَا يُرَامُ وَمُلْكِكَ الَّذِي لَا يُضَامُ وَبِنُورِكَ الَّذِي مَلأَ أَرْكَانَ عَرْشِكَ أَنْ تَكْفِيَنِي شَرَّ هَذَا اللِّصِّ يَا مُغِيثُ أَغِثْنِي يَا مُغِيثُ أَغِثْنِي {ثَلاثَ مرار}
โอ้ผู้ทรงรักใคร่ โอ้ผู้ทรงรักยิ่ง โอ้ผู้เป็นเจ้าของบัลลังก์ที่รุ่งโรจน์ โอ้ผู้กระทำตามสิ่งที่ต้องการ ข้าพระองค์ขอวิงวอนต่อพระองค์ท่าน ด้วยเกียรติของพระองค์ท่านที่ไม่มีสิ่งใดนำหน้า และด้วยอำนาจของพระองค์ท่านที่ไม่สามารถเทียบเคียงได้ และด้วยรัศมีของพระองค์ท่านที่เต็มเสาทั้งหลายที่ค้ำยันบัลลังก์ของพระองค์ ขอพระองค์โปรดคุ้มครองข้าพระองค์จากความชั่วร้ายของโจรคนนี้ โอ้ผู้ทรงช่วยเหลือ โปรดช่วยเหลือข้าพระองค์ด้วยเถิด โอ้ผู้ทรงช่วยเหลือ โปรดช่วยเหลือข้าพระองค์ด้วยเถิด (3 ครั้ง)
ทันใดนั้น ชายขี่ม้าคนหนึ่งก็เข้ามา โดยถือหอกที่เหยียดตรงอยู่ระหว่างหูทั้งสองข้างของม้า เขาเขาเห็นโจรคนนั้น เขาก็มุ่งไปหาเขา แล้วก็แทง กระทั่งโจรคนนั้นเสียชีวิต จากนั้นเขาก็มาหาอบูมุอฺลักและกล่าวว่า “ลุกขึ้น” อบูมุอฺลักจึงถามว่า “ท่านเป็นใคร? ฉันขอไถ่ตัวท่านด้วยพ่อแม่ของฉันเลย วันนี้อัลลอฮฺได้ทรงช่วยเหลือฉันผ่านตัวท่านแล้ว” ชายคนนั้นตอบว่า “ฉันคือมลาอิกะฮฺจากชั้นฟ้าที่ 4 ตอนที่ท่านขอดุอาอ์ด้วยดุอาอ์ในครั้งแรกนั้น ฉันได้ยินเสียงกระทบกันดังที่ประตูทั้งหลายของท้องฟ้า และเมื่อท่านขอดุอาอ์ด้วยดุอาอ์ของท่านในครั้งที่ 3 ก็มีเสียงพูดกับฉันว่า ‘นั่นคือดุอาอ์ของคนที่กำลังลำบาก’ ฉันจึงขอให้อัลลอฮฺทรงโปรดอนุญาตให้ฉันฆ่าโจรคนนั้น”
อัลหะสันได้กล่าวว่า “ใครที่อาบน้ำละหมาด และละหมาด 4 ร็อกอะฮฺ แล้วขอดุอาอ์ด้วยดุอาอ์นี้ คำขอของเขาจะถูกรับ ไม่ว่าเขาจะกำลังลำบากหรือไม่ก็ตาม”
———-
จากหนังสือ “อัดดาอ์ วัดดะวาอ์”
(หรือ “อัลญะวาบุลกาฟีย์ ลิมัน สะอะละ อะนิด ดะวาอิชชาฟีย์”)
โดย อิมามอิบนุก็อยยิม อัลเญาซิยยะฮฺ
