حَدَّثَنَا أَبُو الْيَمَانِ قَالَ : أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ عَنِ الزُّهْرِيِّ قَالَ : حَدَّثَنِي عَبَّادُ بْنُ تَمِيمٍ : أَنَّ عَمَّهُ وَكَانَ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَخْبَرَهُ : أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ خَرَجَ بِالنَّاسِ يَسْتَسْقِي لَهُمْ، فَقَامَ فَدَعَا اللَّهَ قَائِمًا، ثُمَّ تَوَجَّهَ قِبَلَ الْقِبْلَةِ، وَحَوَّلَ رِدَاءَهُ فَأُسْقُوا
อบุลยะมานได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ชุอัยบฺได้บอกเล่าแก่พวกเรา จากอัซซุฮฺรีย์ กล่าว่า อับบาด บินตะมีม ได้รายงานแก่ฉันว่า คุณลุกของเขา (หมายถึง ท่านอับดุลลอฮฺ บินซัยดฺ) ซึ่งเป็นเศาะหาบะฮฺของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้บอกเล่ากับเขาว่า “ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เคยออกไปพร้อมกับผู้คนเพื่อขอฝนให้กับพวกเขา ท่านยืนและขอดุอาอ์ต่ออัลลอฮฺในสภาพยืน จากนั้นท่านก็หันไปทางกิบละฮฺ และพลิกเสื้อคลุมของเขา แล้วผู้คนก็ได้รับน้ำฝน”
