حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ قَالَ : حَدَّثَنِي اللَّيْثُ قَالَ : حَدَّثَنِي سَعِيدٌ هُوَ ابْنُ أَبِي سَعِيدٍ عَنْ أَبِي شُرَيْحٍ أَنَّهُ قَالَ لِعَمْرِو بْنِ سَعِيدٍ وَهُوَ يَبْعَثُ الْبُعُوثَ إِلَى مَكَّةَ : ائْذَنْ لِي أَيُّهَا الْأَمِيرُ أُحَدِّثْكَ قَوْلًا قَامَ بِهِ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْغَدَ مِنْ يَوْمِ الْفَتْحِ، سَمِعَتْهُ أُذُنَايَ وَوَعَاهُ قَلْبِي وَأَبْصَرَتْهُ عَيْنَايَ حِينَ تَكَلَّمَ بِهِ، حَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ { إِنَّ مَكَّةَ حَرَّمَهَا اللَّهُ وَلَمْ يُحَرِّمْهَا النَّاسُ، فَلَا يَحِلُّ لِامْرِئٍ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أَنْ يَسْفِكَ بِهَا دَمًا وَلَا يَعْضِدَ بِهَا شَجَرَةً، فَإِنْ أَحَدٌ تَرَخَّصَ لِقِتَالِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِيهَا فَقُولُوا إِنَّ اللَّهَ قَدْ أَذِنَ لِرَسُولِهِ وَلَمْ يَأْذَنْ لَكُمْ، وَإِنَّمَا أَذِنَ لِي فِيهَا سَاعَةً مِنْ نَهَارٍ ثُمَّ عَادَتْ حُرْمَتُهَا الْيَوْمَ كَحُرْمَتِهَا بِالْأَمْسِ، وَلْيُبَلِّغْ الشَّاهِدُ الْغَائِبَ }
فَقِيلَ لِأَبِي شُرَيْحٍ : مَا قَالَ عَمْرٌو؟، قَالَ : أَنَا أَعْلَمُ مِنْكَ يَا أَبَا شُرَيْحٍ، لَا يُعِيذُ عَاصِيًا وَلَا فَارًّا بِدَمٍ وَلَا فَارًّا بِخَرْبَةٍ
อับดุลลอฮฺ บินยูสุฟ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อัลลัยษฺได้รายงานแก่ฉันโดยกล่าวว่าว่า สะอีด หมายถึง อิบนุอบีสะอีด ได้รายงานแก่ฉัน จากอบูชุร็อยหฺ ว่า เขาได้กล่าวแก่อัมรู บินสะอีด ขณะที่เขาส่งคณะผู้แทนไปยังมักกะฮฺว่า : โอ้ท่านผู้นำโปรดอนุญาตให้ฉันได้กล่าวคำพูดหนึ่งที่ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้พูดไว้ในวันแห่งการพิชิต (มักกะฮฺ) ซึ่งฉันฟังมันด้วยหูของตัวเอง และรับมาด้วยจิตใจ และดวงตาทั้ง 2 ข้างของฉันก็มองดูอยู่ ขณะที่ท่านนบีได้กล่าวมันออกมา ท่านสรรเสริญอัลลอฮฺและสดุดีต่อพระองค์ แล้วท่านก็กล่าวว่า “แท้จริงแล้วอัลลอฮฺได้ทำให้เมืองมักกะฮฺเป็นที่ต้องห้าม และมนุษย์ไม่ใช่ผู้ที่ทำให้มันเป็นที่ต้องแต่อย่างใด ดังนั้น ไม่อนุญาตให้ใครก็ตามที่ศรัทธาต่ออัลลอฮฺและวันอาคิเราะฮฺหลั่งเลือดในเมืองนี้ และห้ามทำลายต้นไม้ในเมืองนี้ด้วย หากมีใครที่ขอการผ่อนปรน เนื่องจากสงครามที่ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เคยทำไว้ในเมืองนี้ พวกท่านก็จงกล่าวกับเขาเถิดว่า ‘แท้จริงแล้วอัลลอฮฺทรงอนุญาตแก่เราะสูลของพระองค์ และไม่อนุญาตแก่พวกท่าน’ แท้จริงพระองค์ทรงอนุญาตให้กับฉันในช่วงเวลาหนึ่งของกลางวันเท่านั้น แล้วมันก็กลับมาเป็นที่ต้องห้ามอีกครั้งในวันนี้ เฉกเช่นที่มันเคยเป็นที่ต้องห้ามเหมือนเมื่อวานนี้ และคนที่เป็นสักขีพยานในวันนี้ จงบอกต่อกับคนที่ไม่มาด้วยเถิด”
มีคนถามอบูชุร็อยหฺว่า “อัมรูได้กล่าวอะไรบ้างไหม?” (อบูชุร็อยหฺตอบว่า) เขากล่าวว่า “ฉันรู้มากกว่าท่าน โอ้อบูชุร็อยหฺ ไม่มีการคุ้มครองแก่ผู้ฝ่าฝืน, คนที่หลบหนีเพราะการหลั่งเลือด และคนที่หลีบหนีเพราะลักขโมย”
