حَدَّثَنَا مُسْلِمٌ وَمُعَاذُ بْنُ فَضَالَةَ قَالاَ : أَخْبَرَنَا هِشَامٌ عَنْ يَحْيَى عَنْ أَبِي سَلَمَةَ قَالَ : رَأَيْتُ أَبَا هُرَيْرَةَ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُ قَرَأَ { إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ } فَسَجَدَ بِهَا، فَقُلْتُ : يَا أَبَا هُرَيْرَةَ، أَلَمْ أَرَكَ تَسْجُدُ، قَالَ : لَوْ لَمْ أَرَ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَسْجُدُ لَمْ أَسْجُدْ
มุสลิมและมุอ๊าซ บินฟุฎอละฮฺ ได้รายงานแก่พวกเราโดยที่ทั้งสองได้กล่าวว่า ฮิชามได้บอกเล่าแก่พวกเรา จากยะหฺยา จากอบูสะละมะฮฺกล่าวว่า : ฉันเคยเห็นท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ อ่าน “อิซัส สะมาอุน ชักก็อต” (คือ สูเราะฮฺอัลอินชิก็อก) แล้วท่านก็สุญูด (ติลาวะฮฺ) ฉันจึงกล่าวว่า “ท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺครับ ทำไมท่านถึงสุญูดละ?” ท่านตอบว่า “หากฉันไม่เคยเห็นท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม สุญูด ฉันก็จะไม่สุญูดหรอก”
