حَدَّثَنَا بِشْرُ بْنُ آدَمَ قَالَ : حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُسْهِرٍ قَالَ : أَخْبَرَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ : كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقْرَأُ السَّجْدَةَ وَنَحْنُ عِنْدَهُ فَيَسْجُدُ وَنَسْجُدُ مَعَهُ، فَنَزْدَحِمُ حَتَّى مَا يَجِدُ أَحَدُنَا لِجَبْهَتِهِ مَوْضِعًا يَسْجُدُ عَلَيْهِ
บิชรฺ บินอาดัม ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อลี บินมุสฮิร ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อุบัยดุลลอฮฺได้บอกเล่าแก่พวกเรา จากนาฟิอฺ จากท่านอิบนุอุมัร กล่าวว่า “ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เคยอ่านอายะฮฺอัสสัจดะฮฺขณะที่พวกเราอยู่กับท่าน แล้วท่านก็สุญูด เราก็สุญูดพร้อมกับท่านด้วย โดยที่เราต่างแย้งกันสุญูด กระทั่งไม่มีใครเลยในหมู่พวกเราที่ไม่มีพื้นที่ให้วางหน้าผากของเขาเพื่อทำการสุญูด”
