حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ مُوسَى قَالَ : أَخْبَرَنَا هِشَامُ بْنُ يُوسُفَ : أَنَّ ابْنَ جُرَيْجٍ أَخْبَرَهُمْ قَالَ : أَخْبَرَنِي أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي مُلَيْكَةَ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ التَّيْمِيِّ عَنْ رَبِيعَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْهُدَيْرِ التَّيْمِيِّ، قَالَ أَبُو بَكْرٍ : وَكَانَ رَبِيعَةُ مِنْ خِيَارِ النَّاسِ عَمَّا حَضَرَ رَبِيعَةُ مِنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُ، قَرَأَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ عَلَى الْمِنْبَرِ بِسُورَةِ النَّحْلِ حَتَّى إِذَا جَاءَ السَّجْدَةَ نَزَلَ فَسَجَدَ وَسَجَدَ النَّاسُ، حَتَّى إِذَا كَانَتِ الْجُمُعَةُ الْقَابِلَةُ، قَرَأَ بِهَا حَتَّى إِذَا جَاءَ السَّجْدَةَ، قَالَ : يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا نَمُرُّ بِالسُّجُودِ فَمَنْ سَجَدَ فَقَدْ أَصَابَ، وَمَنْ لَمْ يَسْجُدْ فَلاَ إِثْمَ عَلَيْهِ، وَلَمْ يَسْجُدْ عُمَرُ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُ
وَزَادَ نَافِعٌ عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُمَا : إِنَّ اللَّهَ لَمْ يَفْرِضِ السُّجُودَ إِلاَّ أَنْ نَشَاءَ
อิบรอฮีม บินมูซา ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ฮิชาม บินยูสุฟ ได้บอกเล่าแก่พวกเราว่า : อิบนุญุร็อยจญฺได้บอกเล่าแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อบูบักรฺ บินอบูมุลัยกะฮฺ ได้บอกเล่าแก่ฉัน จากอุษมาน บินอับดุรเราะหฺมาน อัตตัยมีย์ จากเราะบีอะฮฺ บินอับดุลลอฮฺ บินอัลฮุดัยรฺ อัตตัยมีย์ว่า อบูบักรฺ (บินอบูมุลัยกะฮฺ) กล่าวว่า : เราะบีอะฮฺคือคนที่ดีที่สุดในการเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ที่มาจากที่ชุมนุมของท่านอุมัร บินอัลค็อฏฏ็อบ เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ วันศุกร์ (หนึ่ง) ท่านอุมัรได้อ่านสูเราะฮฺอันนะหลฺบนมิมบัร กระทั่งเมื่อถึงอายะฮฺอัสสัจดะฮฺ ท่านก็ลงมา (จากมิมบัร) แล้วสุญูด และผู้คนก็พากันสุญุด (ตามท่าน) กระทั่งในวันศุกร์ถัดมา ท่านอุมัรก็ได้อ่านสูเราะฮฺนั้นอีก กระทั่งเมื่อถึงอายะฮฺอัสสัจดะฮฺ ท่านก็ได้กล่าวขึ้นมาว่า “โอ้ผู้คนทั้งหลาย เราได้ผ่านอายะฮฺสัจดะฮฺแล้ว ใครที่สุญูด เขาก็ได้รับผลบุญ และใครที่ไม่ได้สุญูด ก็มิได้มีบาปใด ๆ สำหรับเขา” และท่านอุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ มิได้ทำการสุญูด
และนาฟิอฺได้เพิ่มเติมจากท่านอิบนุอุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา (กล่าว) ว่า “แท้จริงอัลลอฮฺมิได้บังคับให้สุญูด (ติลาวะฮฺ) เว้นแต่เราจะต้องการ”