حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ هُوَ الدَّوْرَقِيُّ حَدَّثَنَا ابْنُ عُلَيَّة أَخْبَرَنَا أَيُّوبُ عَنْ نَافِعٍ : أَنَّ ابْنَ عُمَرَ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُمَا كَانَ لاَ يُصَلِّي مِنَ الضُّحَى إِلاَّ فِي يَوْمَيْنِ يَوْمَ يَقْدَمُ بِمَكَّةَ، فَإِنَّهُ كَانَ يَقْدَمُهَا ضُحًى، فَيَطُوفُ بِالْبَيْتِ، ثُمَّ يُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ خَلْفَ الْمَقَامِ، وَيَوْمَ يَأْتِي مَسْجِدَ قُبَاءٍ، فَإِنَّهُ كَانَ يَأْتِيهِ كُلَّ سَبْتٍ، فَإِذَا دَخَلَ الْمَسْجِدَ كَرِهَ أَنْ يَخْرُجَ مِنْهُ حَتَّى يُصَلِّيَ فِيهِ
قَالَ : وَكَانَ يُحَدِّثُ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَزُورُهُ رَاكِبًا وَمَاشِيًا، قَالَ : وَكَانَ يَقُولُ : إِنَّمَا أَصْنَعُ كَمَا رَأَيْتُ أَصْحَابِي يَصْنَعُونَ، وَلاَ أَمْنَعُ أَحَدًا أَنْ يُصَلِّيَ فِي أَىِّ سَاعَةٍ شَاءَ مِنْ لَيْلٍ أَوْ نَهَارٍ، غَيْرَ أَنْ لاَ تَتَحَرَّوْا طُلُوعَ الشَّمْسِ وَلاَ غُرُوبَهَا
ยะอฺกูบ บินอิบรอฮีม ซึ่งเขาคือ อัดเดาเราะกีย์ ได้รายงานแก่พวกเราว่า อิบนุอุลัยยะฮฺได้รายงานแก่พวกเราว่า อัยยูบได้บอกเล่าแก่พวกเรา จากนาฟิอฺ ว่า “ท่านอิบนุอุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา ไม่เคยละหมาดสาย (ฎุฮา) ยกเว้นใน 2 วัน คือวันที่ท่านมาถึงมักกะฮฺ และท่านมาถึงในช่วงสาย แล้วท่านก็เฏาะวาฟรอบกะอฺบะฮฺ จากนั้นท่านก็ละหมาด 2 ร็อกอะฮฺหลังมะกอม (อิบรอฮีม) และ (อีกวันหนึ่งคือ) วันที่ท่านมาที่มัสญิดกุบาอ์ ซึ่งท่านจะมาที่มัสญิดกุบาอ์ทุกวันเสาร์ และเมื่อท่านเข้าไปในมัสญิดแล้ว ท่านจะไม่ยอมออกไป จนกว่าท่านจะได้ละหมาดข้างในนั้นก่อน”
นาฟิอฺกล่าวว่า : ท่านอิบนุอุมัรได้รายงานอีกว่า “ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม มักจะไปเยี่ยมมัสญิดกุบาอ์ ไม่ว่าจะขี่สัตว์พาหนะหรือเดินเท้าไป” นาฟิอฺกล่าวอีกว่า : ท่านอิบนุอุมัรได้กล่าวอีกว่า “แท้จริงฉันทำตามที่ฉันเห็นบรรดาสหายของฉันทำ และฉันจะไม่ห้ามใครละหมาดในช่วงเวลาไหนก็ตามที่เขาต้องการ ไม่ว่าจะกลางคืนหรือกลางวัน ตราบใดที่ไม่ตรงกับเวลาที่ดวงอาทิตย์กำลังขึ้นหรือตก”