حَدَّثَنَا أَبُو مَعْمَرٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَارِثِ حَدَّثَنَا كَثِيرُ بْنُ شِنْظِيرٍ عَنْ عَطَاءِ بْنِ أَبِي رَبَاحٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالَ : بَعَثَنِي رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي حَاجَةٍ لَهُ فَانْطَلَقْتُ، ثُمَّ رَجَعْتُ وَقَدْ قَضَيْتُهَا، فَأَتَيْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ، فَلَمْ يَرُدَّ عَلَىَّ، فَوَقَعَ فِي قَلْبِي مَا اللَّهُ أَعْلَمُ بِهِ فَقُلْتُ فِي نَفْسِي : لَعَلَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَجَدَ عَلَىَّ أَنِّي أَبْطَأْتُ عَلَيْهِ، ثُمَّ سَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَلَمْ يَرُدَّ عَلَىَّ، فَوَقَعَ فِي قَلْبِي أَشَدُّ مِنَ الْمَرَّةِ الأُولَى، ثُمَّ سَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَرَدَّ عَلَىَّ فَقَالَ { إِنَّمَا مَنَعَنِي أَنْ أَرُدَّ عَلَيْكَ أَنِّي كُنْتُ أُصَلِّي } وَكَانَ عَلَى رَاحِلَتِهِ مُتَوَجِّهًا إِلَى غَيْرِ الْقِبْلَةِ
อบูมะอฺมัรได้รายงานแก่พวกเราว่า อับดุลวาริษได้รายงานแก่พวกเราว่า กะษีร บินชินซีร ได้รายงานแก่พวกเรา จากอะฏออ์ บินอบูเราะบาหฺ จากท่านญาบิร บินอับดุลลอฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา กล่าวว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้ส่งฉันไปทำธุระให้ท่าน ฉันก็ได้ออกเดินทางไป แล้วฉันก็กลับมาหลังจากทำธุระเสร็จ ฉันมาหาท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม แล้วให้สลามแก่ท่าน (ขณะที่ท่านกำลังละหมาด) แต่ท่านไม่ตอบรับสลาม จึงเกิดความรู้สึกในใจของฉันซึ่งอัลลอฮฺทรงรู้ดีที่สุด ฉันจึงพูดกับตัวเองว่า “บางทีท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม อาจไม่พอใจขที่ฉันล่าช้า” แล้วฉันก็ให้สลามท่านอีกครั้ง แต่ท่านก็ไม่ตอบรับสลาม ความรู้สึกในใจฉันจึงรุนแรงยิ่งกว่าครั้งแรก แล้วฉันก็ให้สลามแก่ท่านอีกครั้ง ซึ่งท่านก็ตอบรับสลามของฉัน แล้วกล่าวว่า “แท้จริงแล้วที่ฉันไม่ตอบรับสลามของท่าน ก็เพราะว่าฉันกำลังละหมาด” ซึ่งท่านอยู่บนสัตว์พาหนะของท่าน โดยหันหน้าไปทางทิศที่ไม่ใช่กิบละฮฺ
