حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ حَدَّثَنَا رَوْحٌ حَدَّثَنَا عُمَرُ هُوَ ابْنُ سَعِيدٍ قَالَ : أَخْبَرَنِي ابْنُ أَبِي مُلَيْكَةَ عَنْ عُقْبَةَ بْنِ الْحَارِثِ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ : صَلَّيْتُ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْعَصْرَ، فَلَمَّا سَلَّمَ قَامَ سَرِيعًا دَخَلَ عَلَى بَعْضِ نِسَائِهِ، ثُمَّ خَرَجَ وَرَأَى مَا فِي وُجُوهِ الْقَوْمِ مِنْ تَعَجُّبِهِمْ لِسُرْعَتِهِ فَقَالَ { ذَكَرْتُ وَأَنَا فِي الصَّلاَةِ تِبْرًا عِنْدَنَا، فَكَرِهْتُ أَنْ يُمْسِيَ أَوْ يَبِيتَ عِنْدَنَا فَأَمَرْتُ بِقِسْمَتِهِ }
อิสหาก บินมันศูร ได้รายงานแก่พวกเราว่า เราหฺได้รายงานแก่พวกเราว่า อุมัร ซึ่งเขาก็คืออิบนุสะอีด ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า : อิบนุ อบีมุลัยกะฮฺได้บอกเล่าแก่ฉัน จากท่านอุกบะฮฺ บินอัลหาริษ เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ กล่าวว่า : ฉันเคยละหมาดอัศรฺพร้อมกับท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เมื่อท่านให้สลาม ท่านได้ลุกขึ้นอย่างรวดเร็วโดยเข้าไปหาภรรยาบางคนของท่าน จากนั้นท่านก็ออกมา และเห็นความประหลาดใจบนใบหน้าของผู้คนต่อความเร่งรีบของท่าน ท่านจึงกล่าวว่า “ฉันนึกขึ้นได้ขณะละหมาดว่ามีทองคำอยู่กับเรา ซึ่งฉันไม่ชอบให้มันค้างคืนอยู่ที่เรา ฉันจึงสั่งให้แบ่งมัน (คือ บริจาคออกไป)”
