حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الْحَنْظَلِيُّ قَالَ أَخْبَرَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ قَالَ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنْ هَمَّامِ بْنِ مُنَبِّهٍ أَنَّهُ سَمِعَ أَبَا هُرَيْرَةَ يَقُولُ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ “لَا تُقْبَلُ صَلَاةُ مَنْ أَحْدَثَ حَتَّى يَتَوَضَّأَ” قَالَ رَجُلٌ مِنْ حَضْرَمَوْتَ : مَا الْحَدَثُ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ؟، قَالَ : فُسَاءٌ أَوْ ضُرَاطٌ
อิสหาก บินอิบรอฮีม อัลหันเซาะลีย์ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อับดุรร็อซซากได้บอกกับพวกเราโดยกล่าวว่า มะอฺมัรได้บอกกับพวกเรา จากฮัมมาม บินมุนับบิฮฺว่า เขาได้ฟังท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺกล่าวว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม กล่าวว่า “การละหมาดของคนที่มีหะดัษจะไ่ม่ถูกตอบรับ จนกว่าเขาจะอาบน้ำละหมาด” ชายคนหนึ่งจากหัฎเราะเมาตฺถามว่า “หะดัษคือใครหรือครับ ท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ?” ท่านตอบว่า “การผายลมที่มีเสียงหรือที่ไม่มีเสียงก็ตาม”
