حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ عُمَرَ قَالَ : حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنِ ابْنِ أَبِي السَّفَرِ عَنِ الشَّعْبِيِّ عَنْ عَدِيِّ بْنِ حَاتِمٍ قَالَ : سَأَلْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ { إِذَا أَرْسَلْتَ كَلْبَكَ الْمُعَلَّمَ فَقَتَلَ فَكُلْ، وَإِذَا أَكَلَ فَلاَ تَأْكُلْ، فَإِنَّمَا أَمْسَكَهُ عَلَى نَفْسِهِ } قُلْتُ : أُرْسِلُ كَلْبِي فَأَجِدُ مَعَهُ كَلْبًا آخَرَ؟، قَالَ { فَلاَ تَأْكُلْ، فَإِنَّمَا سَمَّيْتَ عَلَى كَلْبِكَ، وَلَمْ تُسَمِّ عَلَى كَلْبٍ آخَرَ }
หัฟศฺ บินอุมัร ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ชุอฺบะฮฺได้รายงานแก่พวกเรา จากอิบนุอบิสสะฟัร จากอัชชะอฺบีย์ จากท่านอะดีย์ บินหาติม กล่าวว่า : ฉันเคยถามท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม แล้วท่านก็กล่าวว่า “เมื่อท่านปล่อยสุนัข (ล่าสัตว์) ที่ถูกฝึก แล้วมันล่าเหยื่อมาได้ ท่านก็จงกินมันเถิด แต่ถ้าสุนัขของท่านกินเหยื่อไปแล้ว ท่านอย่าได้กินมันเด็ดขาด เพราะมันจับเหยื่อให้ตัวมันเอง” ฉันจึงถามว่า “ถ้าผมปล่อยสุนัข (ล่าสัตว์) ของผม แล้วผมพบว่ามันอยู่กับสุนัขตัวอื่นละครับ?” ท่านนบีตอบว่า “ท่านอย่ากิน เพราะท่านอ่านบิสมิลลาฮฺให้กับสุนัขของท่านเท่านั้น ไม่ได้กล่าวบิสมิลลาฮฺให้กับสุนัขตัวอื่นด้วย”
