حَدَّثَنَا آدَمُ بْنُ أَبِي إِيَاسٍ قَالَ : حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِي ذِئْبٍ حَدَّثَنَا سَعِيدٌ الْمَقْبُرِيُّ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ : قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ { لَا يَزَالُ الْعَبْدُ فِي صَلَاةٍ مَا كَانَ فِي الْمَسْجِدِ يَنْتَظِرُ الصَّلَاةَ مَا لَمْ يُحْدِثْ } فَقَالَ رَجُلٌ أَعْجَمِيٌّ : مَا الْحَدَثُ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ؟، قَالَ : الصَّوْتُ، يَعْنِي الضَّرْطَةَ
อาดัม บินอบูอิยาส ได้รายงาานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อิบนุอบีซิอบฺ ได้รายงานแก่พวกเราว่า สะอีด อัลมักบะรีย์ ได้รายงานแก่พวกเรา จากท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ ซึ่งกล่าวว่า : ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า “บ่าวจะยังคงถือว่าอยู่ในการละหมาด ตราบใดที่เขาอยู่ในมัสญิด โดยรอคอยการละหมาดและไม่มีหะดัษ (ไม่เสียน้ำละหมาด)” ชายที่ไม่ใช่อาหรับคนหนึ่งถามว่า “หะดัษคืออะไรหรือครับ ท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ?” ท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺตอบว่า “คือเสียง” หมายถึง เสียงผายลม
