حَدَّثَنَا مُعَاذُ بْنُ فَضَالَةَ حَدَّثَنَا هِشَامٌ عَنْ يَحْيَى عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي قَتَادَةَ قَالَ : انْطَلَقَ أَبِي عَامَ الْحُدَيْبِيَةِ فَأَحْرَمَ أَصْحَابُهُ وَلَمْ يُحْرِمْ وَحُدِّثَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّ عَدُوًّا يَغْزُوهُ, فَانْطَلَقَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَبَيْنَمَا أَنَا مَعَ أَصْحَابِهِ تَضَحَّكَ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ فَنَظَرْتُ فَإِذَا أَنَا بِحِمَارِ وَحْشٍ فَحَمَلْتُ عَلَيْهِ فَطَعَنْتُهُ فَأَثْبَتُّهُ وَاسْتَعَنْتُ بِهِمْ فَأَبَوْا أَنْ يُعِينُونِي فَأَكَلْنَا مِنْ لَحْمِهِ وَخَشِينَا أَنْ نُقْتَطَعَ فَطَلَبْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَرْفَعُ فَرَسِي شَأْوًا وَأَسِيرُ شَأْوًا فَلَقِيتُ رَجُلًا مِنْ بَنِي غِفَارٍ فِي جَوْفِ اللَّيْلِ, قُلْتُ : أَيْنَ تَرَكْتَ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ؟ قَالَ : تَرَكْتُهُ بِتَعْهَنَ وَهُوَ قَائِلٌ السُّقْيَا، فَقُلْتُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أَهْلَكَ يَقْرَءُونَ عَلَيْكَ السَّلَامَ وَرَحْمَةَ اللَّهِ إِنَّهُمْ قَدْ خَشُوا أَنْ يُقْتَطَعُوا دُونَكَ فَانْتَظِرْهُمْ، قُلْتُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ أَصَبْتُ حِمَارَ وَحْشٍ وَعِنْدِي مِنْهُ فَاضِلَةٌ، فَقَالَ لِلْقَوْمِ “كُلُوا” وَهُمْ مُحْرِمُونَ
มุอ๊าซ บินฟุฎอละฮฺได้รายงานแก่พวกเราว่า ฮิชามได้รายงานแก่พวกเรา จากยะหฺยา จากท่านอับดุลลอฮฺ บินอบีเกาะตาดะฮฺ ซึ่งได้กล่าวว่า : พ่อของฉันได้เดินทางไปในปีที่ทำสัญญาหุดัยบิยะฮฺ เพื่อน ๆ ของท่านต่างครองอิหฺร็อม แต่ท่านไม่ และท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้รับรายงานว่าศัตรูต้องการโจมตีท่าน ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม จึงได้เดินทางต่อไป (อับดุลลอฮฺเล่าว่า พ่อของเขาคืออบูเกาะตาดะฮฺกล่าวว่า) ขณะที่ฉันอยู่กับสหายของท่านเราะสูลุลลอฮฺนั้น พวกเขาก็หัวเราะกันไปมา แล้วฉันก็เห็นลาเปรียว ฉันจึงควบม้าไล่จับมัน ฉันตีมันและพยายามทำให้มันสงบ ฉันได้ขอความช่วยเหลือจากพวกเขา แต่พวกเขาไม่ยอมช่วยฉัน แล้วเราก็ได้กินเนื้อของมัน เราเกรงว่าจะถูกทิ้ง เราจึงไปหาท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ฉันควบม้าเพื่อให้มันวิ่งเร็วเป็นระยะ และผ่อนเบาให้ช้าลงเป็นระยะ แล้วฉันก็พบชายคนหนึ่งจากบนีฆิฟารตอนกลางดึก ฉันถามว่า “ท่านทิ้งท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ไว้ที่ไหน?” เขาตอบว่า “ฉันทิ้งทานไว้ที่ตะอฺฮัน ท่านตั้งใจจะพักที่อัสสุกยา” ฉัน (เดินทางต่อไปจนได้พบกับท่านนบีและ) กล่าวว่า “โอ้ท่านเราะสูลุลลอฮฺ แท้จริงคนของท่านได้ฝากสลามและขอให้ความเมตตาจากอัลลอฮฺจงมีแด่ท่าน พวกเขาเกรงว่าจะถูกทิ้งไว้ข้างหลัง โด้โปรดรอพวกเขาด้วยเถิด” ฉันกล่าวอีกว่า “โอ้ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ผมล่าลาเปรียวมาได้ และเนื้อบางส่วนของมันมีอยู่ที่ผมด้วย” ท่านนบีได้กล่าวกับผู้คนว่า “จงทานมันเถิด” และตอนนั้นพวกเขากำลังครองอิหฺรอม
