حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُنِيرٍ سَمِعَ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ بَكْرٍ قَالَ : حَدَّثَنَا حُمَيْدٌ عَنْ أَنَسٍ قَالَ : حَضَرَتْ الصَّلَاةُ فَقَامَ مَنْ كَانَ قَرِيبَ الدَّارِ إِلَى أَهْلِهِ وَبَقِيَ قَوْمٌ، فَأُتِيَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِمِخْضَبٍ مِنْ حِجَارَةٍ فِيهِ مَاءٌ، فَصَغُرَ الْمِخْضَبُ أَنْ يَبْسُطَ فِيهِ كَفَّهُ، فَتَوَضَّأَ الْقَوْمُ كُلُّهُمْ، قُلْنَا : كَمْ كُنْتُمْ؟، قَالَ : ثَمَانِينَ وَزِيَادَةً
อับดุลลอฮฺ บินมุนีร ได้รายงานแก่พวกเราว่า เขาได้เคยฟังอับดุลลอฮฺ บินบักรฺ กล่าวว่า หุมัยดฺได้รายงานแก่พวกเรา จากท่านอนัส ซึ่งได้กล่าวว่า “เวลาละหมาดได้มาถึง คนที่บ้านของเขาอยู่ใกล้ก็ได้กลับหาครอบครัว (เพื่ออาบน้ำละหมาด) ส่วนคนที่เหลือยังคงอยู่ (ที่มัสญิด) แล้วภาชนะชิ้นเล็กใบหนึ่งที่ทำมาจากหินซึ่งมีน้ำอยู่ข้างในก็ถูกนำมาให้ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม แต่มันเล็กเกินที่ท่านจะยื่นมือของท่านเข้าไปได้ แล้วผู้คนทั้งหมดก็ได้อาบน้ำละหมาด (ที่ออกมาจากนิ้วของท่านเราะสูล)” พวกเราได้ถามว่า “ตอนนั้นพวกท่านมีกันกี่คนหรือครับ?” ท่านอนัสตอบว่า “มากกว่า 80 คน”
