حَدَّثَنَا أَبُو نُعَيْمٍ قَالَ : حَدَّثَنَا زَكَرِيَّاءُ عَنْ عَامِرٍ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ أَبِيهِ قَالَ : كُنْتُ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي سَفَرٍ، فَأَهْوَيْتُ لِأَنْزِعَ خُفَّيْهِ، فَقَالَ { دَعْهُمَا فَإِنِّي أَدْخَلْتُهُمَا طَاهِرَتَيْنِ } فَمَسَحَ عَلَيْهِمَا
อบูนุอัยมฺได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ซะกะริยยาอ์ได้รายงานแก่พวกเรา จากอามิร จากอุรวะฮฺ บินอัลมุฆีเราะฮฺ จากพ่อของเขา (คือ ท่านอัลมุฆีเราะฮฺ บินชุอฺบะฮฺ) ซึ่งได้กล่าวว่า : ฉันเคยอยู่กับท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ในการเดินทางหนึ่ง แล้วฉันก็ก้มลงเพื่อถอดรองเท้าคุฟฟฺทั้งสองข้างของท่าน แต่ท่านกล่าวว่า “ปล่อยมันไปเถอะ เพราะฉันสวมใส่มันเข้าไปในสภาพที่สะอาด” แล้วท่านก็เช็ดบนมันทั้งสองข้าง
