حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ قَالَ : حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ أَبِي وَائِلٍ عَنْ حُذَيْفَةَ قَالَ : رَأَيْتُنِي أَنَا وَالنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نَتَمَاشَى، فَأَتَى سُبَاطَةَ قَوْمٍ خَلْفَ حَائِطٍ فَقَامَ كَمَا يَقُومُ أَحَدُكُمْ فَبَالَ فَانْتَبَذْتُ مِنْهُ، فَأَشَارَ إِلَيَّ فَجِئْتُهُ فَقُمْتُ عِنْدَ عَقِبِهِ حَتَّى فَرَغَ
อุษมาน บินอบูชัยบะฮฺ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ญะรีรได้รายงานแก่พวกเรา จากมันศูร จากอบูวาอิล จากท่านหุซัยฟะฮฺ กล่าวว่า “ฉันกับท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เคยเดินไปด้วยกัน แล้วท่านนบีก็ไปที่บริเวณทิ้งขยะของคนกลุ่มหนึ่งที่อยู่หลังกำแพง แล้วท่านก็ปัสสาวะในท่ายืนเหมือนกับที่พวกท่านยืน ฉันจึงผละออกมาจากท่าน แต่ท่านก็ทำสัญญาณให้กับฉัน ฉันก็เข้าไปหาท่านและยืนอยู่ด้านหลังท่าน กระทั่งท่านปัสสาวะเสร็จเรียบร้อย”
