حَدَّثَنَا مُحَمَّدٌ هُوَ ابْنُ سَلَامٍ قَالَ : حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ : جَاءَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ أَبِي حُبَيْشٍ إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَتْ : يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّي امْرَأَةٌ أُسْتَحَاضُ فَلَا أَطْهُرُ أَفَأَدَعُ الصَّلَاةَ؟، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ { لَا إِنَّمَا ذَلِكِ عِرْقٌ، وَلَيْسَ بِحَيْضٍ، فَإِذَا أَقْبَلَتْ حَيْضَتُكِ فَدَعِي الصَّلَاةَ وَإِذَا أَدْبَرَتْ فَاغْسِلِي عَنْكِ الدَّمَ ثُمَّ صَلِّي }
قَالَ : وَقَالَ أَبِي : ثُمَّ تَوَضَّئِي لِكُلِّ صَلَاةٍ حَتَّى يَجِيءَ ذَلِكَ الْوَقْتُ
มุฮัมหมัด หมายถึง อิบนุสะลามได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อบูมุอาวิยะฮฺได้รายงานแก่พวกเราว่า ฮิชาม บินอุรวะฮฺ ได้รายงานแก่พวกเรา จากพ่อของเขา (คืออุรวะฮฺ บินอัซซุบัยรฺ) จากท่านหญิงอาอิชะฮฺ ซึ่งได้กล่าวว่า : ฟาฏิมะฮฺ บินติอบีหุบัยชฺ ได้มาหาท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม และกล่าวว่า “ท่านเราะสูลุลลอฮฺคะ ฉันคือผู้หญิงที่มีเลือดเสีย (อิสติหาเฎาะฮฺ) ฉันจึงไม่ได้อยู่ในสภาพที่สะอาด ฉันสามารถทิ้งละหมาดได้ไหม?” ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ก็ได้กล่าวว่า “ไม่ได้ เพราะมันเป็นเลือดที่มาจากหลอดเลือด (ที่มีบาดแผล) และไม่ใช่เลือดประจำเดือน ถ้าเลือดประจำเดือนของเธอมา เธอก็สามารถทิ้งการละหมาดได้ และเมื่อมันหมดลงแล้ว เธอก็จงล้างมันออกไป จากนั้นก็ละหมาดเถิด”
ฮิชามได้กล่าวว่า : และพ่อของฉันได้กล่าวว่า “จากนั้นเธอจงอาบน้ำละหมาดทุกครั้งที่จะทำการละหมาด จนกว่าเวลานั้นจะมาถึงอีก”