حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ قَالَ : أَخْبَرَنَا مَالِكُ بْنُ أَنَسٍ عَنْ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ سَالِمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِيهِ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَرَّ عَلَى رَجُلٍ مِنْ الْأَنْصَارِ وَهُوَ يَعِظُ أَخَاهُ فِي الْحَيَاءِ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ “دَعْهُ فَإِنَّ الْحَيَاءَ مِنْ الْإِيمَانِ”
อับดุลลอฮฺ บินยูสุฟ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า มาลิก บินอนัส ได้บอกเล่าแก่พวกเรา จากอิบนุชิฮาบ จากสาลิม บินอับดุลลอฮฺ จากพ่อของเขา (คือท่านอับดุลลอฮฺ บินอุมัร) ว่า ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้เดินผ่านชายชาวอันศอรคนหนึ่ง ขณะที่เขากำลังเตือนพี่น้องคนหนึ่งของเขาเรื่องความละอาย แล้วท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ก็ได้กล่าวว่า “ปล่อยเขาเถิด เพราะแท้จริงแล้วความละอายคือส่วนหนึ่งของการศรัทธา”
