حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ أَخْبَرَنَا مَالِكٌ عَنْ وَهْبِ بْنِ كَيْسَانَ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا أَنَّهُ قَالَ : بَعَثَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بَعْثًا قِبَلَ السَّاحِلِ فَأَمَّرَ عَلَيْهِمْ أَبَا عُبَيْدَةَ بْنَ الْجَرَّاحِ وَهُمْ ثَلَاثُ مِائَةٍ وَأَنَا فِيهِمْ، فَخَرَجْنَا حَتَّى إِذَا كُنَّا بِبَعْضِ الطَّرِيقِ فَنِيَ الزَّادُ، فَأَمَرَ أَبُو عُبَيْدَةَ بِأَزْوَادِ ذَلِكَ الْجَيْشِ فَجُمِعَ ذَلِكَ كُلُّهُ فَكَانَ مِزْوَدَيْ تَمْرٍ فَكَانَ يُقَوِّتُنَا كُلَّ يَوْمٍ قَلِيلًا قَلِيلًا حَتَّى فَنِيَ فَلَمْ يَكُنْ يُصِيبُنَا إِلَّا تَمْرَةٌ تَمْرَةٌ، فَقُلْتُ : وَمَا تُغْنِي تَمْرَةٌ؟ فَقَالَ : لَقَدْ وَجَدْنَا فَقْدَهَا حِينَ فَنِيَتْ، قَالَ : ثُمَّ انْتَهَيْنَا إِلَى الْبَحْرِ، فَإِذَا حُوتٌ مِثْلُ الظَّرِبِ فَأَكَلَ مِنْهُ ذَلِكَ الْجَيْشُ ثَمَانِيَ عَشْرَةَ لَيْلَةً، ثُمَّ أَمَرَ أَبُو عُبَيْدَةَ بِضِلَعَيْنِ مِنْ أَضْلَاعِهِ فَنُصِبَا، ثُمَّ أَمَرَ بِرَاحِلَةٍ فَرُحِلَتْ ثُمَّ مَرَّتْ تَحْتَهُمَا فَلَمْ تُصِبْهُمَا
อับดุลลอฮฺ บินยูสุฟ ได้รายงานแก่พวกเราว่า มาลิกได้บอกเล่าแก่พวกเรา จากวะฮบฺ บินกัยสาน จากท่านญาบิร อับดุลลอฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ ว่าท่านได้กล่าวว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้ส่งกองทัพยังชายฝั่ง และตั้งให้ท่านอบูอุบัยดะฮฺ บินอัลญัรรอหฺ เป็นผู้นำของพวกเขา พวกเขามีจำนวนทั้งสิ้น 300 คน และฉันอยู่ในนั้นด้วย พวกเราได้ออกไปกระทั่งถึงถนนเส้นหนึ่ง เสบียงอาหารก็หมด ท่านอบูอุบัยดะฮฺสั่งให้รวบรวมเสบียง (ที่เหลือ) ทั้งหมดของกองทัพ และรวมมาได้เป็นอินทผลัม 2 กระสอบ นั่นคืออาหารที่เราทานในแต่ละวันทีะนิด ๆ จนกระทั่งมันหมด และเราไม่เหลืออะไรอีกแล้วนอกจากอินทผลัมเม็ดเดียว ฉันก็ได้ถามว่า “อินทผลัมเม็ดนั้นจะเพียงพอไหม?” ท่านอบูอุบัยดะฮฺตอบว่า “เราพบสิ่งที่มาทดแทนเมื่อมันหมดไป” ท่านญาบิรเล่าต่อว่า : จากนั้นเราก็ไปถึงชายฝั่งทะเล แล้วเราก็พบปลาวาฬตัวหนึ่งที่ใหญ่เท่าภูเขาเล็ก ๆ แล้วกองทัพก็ทาน (เนื้อของ) มันเป็นเวลา 18 วัน แล้วท่านอบูอุบัยดะฮฺก็สั่งให้ยกกระดูกซี่โครงของปลาฬาตัวนั้นขึ้นมา และสั่งให้ผู้ชายคนหนึ่งขึ้นขี่สัตว์พาหนะลอดใต้มันไป ซึ่งลอดไปได้โดยไม่โดนกระดูกปลาเลย (เนื่องจากปลาตัวใหญ่มาก)
