حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَى عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي مُرَاوِحٍ عَنْ أَبِي ذَرٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ : سَأَلْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : أَيُّ الْعَمَلِ أَفْضَلُ؟، قَالَ { إِيمَانٌ بِاللَّهِ وَجِهَادٌ فِي سَبِيلِهِ } قُلْتُ : فَأَيُّ الرِّقَابِ أَفْضَلُ؟، قَالَ { أَعْلَاهَا ثَمَنًا وَأَنْفَسُهَا عِنْدَ أَهْلِهَا } قُلْتُ : فَإِنْ لَمْ أَفْعَلْ؟، قَالَ { تُعِينُ ضَايِعًا أَوْ تَصْنَعُ لِأَخْرَقَ } قَالَ : فَإِنْ لَمْ أَفْعَلْ؟، قَالَ { تَدَعُ النَّاسَ مِنْ الشَّرِّ فَإِنَّهَا صَدَقَةٌ تَصَدَّقُ بِهَا عَلَى نَفْسِكَ }
อุบัยดุลลอฮฺ บินมูซา ได้รายงานแก่พวกเรา จากฮิชาม บินอุรวะฮฺ จากพ่อของเขา จากอบูมุรอวิหฺ จากท่านอบูซัรรฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ กล่าวว่า : ฉันเคยถามท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ว่า “การงานใดที่ประเสริฐที่สุดครับ?” ท่านนบีตอบว่า “การศรัทธาต่ออัลลอฮฺและการต่อสู้ในหนทางของพระองค์” ฉันถามอีกว่า “การปล่อยทาสแบบไหนที่ประเสริฐที่สุดหรือครับ?” ท่านนบีตอบว่า “การปล่อยทาสที่มีราคาสูง และที่มีค่าสำหรับเจ้านายของเขา” ฉันถามต่ออีกว่า “ถ้าผมไม่ได้ทำสิ่งนั้นละครับ?” ท่านนบีตอบว่า “ก็จงปล่อยทาสที่เป็นผู้ช่วยช่างฝีมือ หรือทาสที่เป็นแรงงานทั่วไป” ฉันถามอีกว่า “ถ้าผมไม่ได้ทำสิ่งนั้นละครับ?” ท่านนบีตอบว่า “ก็จงหยุดทำในสิ่งที่ไม่ดีกับผู้อื่น เพราะนั่นคือการบริจาคของท่านเพื่อตัวท่านเอง”
