وَقَالَ إِبْرَاهِيمُ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ صُهَيْبٍ عَنْ أَنَسٍ قَالَ : أُتِيَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِمَالٍ مِنَ الْبَحْرَيْنِ، فَجَاءَهُ الْعَبَّاسُ فَقَالَ : يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَعْطِنِي فَإِنِّي فَادَيْتُ نَفْسِي، وَفَادَيْتُ عَقِيلاً، فَقَالَ { خُذْ } فَأَعْطَاهُ فِي ثَوْبِهِ
และอิบรอฮีมได้กล่าวรายงาน จากอับดุลอะซีซ บินศุฮัยบฺ จากท่านอนัส เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ กล่าวว่า : มีทรัพย์สมบัติจากบาห์เรนถูกนำมามอบให้กับท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เมื่ออัลอับบาส (คุณอาของท่านนบี) มาถึง ท่านก็กล่าวว่า “โอ้ท่านเราะสูลุลลอฮฺ มอบมันให้กับฉันเถิด เพราะฉันเพิ่งไถ่ตัวของฉันเอง และเพิ่งไถ่ตัวอะกีลด้วย (คือ ลูกชายของอบูฏอลิบ ซึ่งถูกจับเป็นเชลยศึกในสงครามบัดรฺ)” ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ก็ได้กล่าวกับอัลอับบาสว่า “เอาไปเลย” อัลอับบาสก็เอามันใส่ไว้ในเสื้อผ้าของท่าน
