حَدَّثَنَا أَبُو الْوَلِيدِ قَالَ : حَدَّثَنَا شُعْبَةُ ح قَالَ : وحَدَّثَنِي بِشْرُ بْنُ خَالِدٍ أَبُو مُحَمَّدٍ الْعَسْكَرِيُّ قَالَ : حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ شُعْبَةَ عَنْ سُلَيْمَانَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ : لَمَّا نَزَلَتْ { الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ } قَالَ أَصْحَابُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : أَيُّنَا لَمْ يَظْلِمْ، فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ { إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ }
อบุลวะลีดได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ชุอฺบะฮฺได้รายงานแก่พวกเรา (และในอีกสายรายงานหนึ่งระบุว่า) อิมามอัลบุคอรีย์ได้กล่าวว่า บิชรฺ บินคอลิด อบูมุฮัมหมัด อัลอัสกะรีย์ ได้รายงานแก่ฉัน โดยกล่าวว่า มุฮัมหมัด บินญะอฺฟัร ได้รายงานแก่พวกเรา จากชุอฺบะฮฺ จากสุลัยมาน จากอิบรอฮีม จากอัลเกาะมะฮฺ จากท่านอับดุลลอฮฺ ซึ่งได้กล่าวว่า : ขณะที่อายะฮฺนี้ถูกประทานลงมาคือ “บรรดาผู้ศรัทธาโดยมิได้ให้การศรัทธาของพวกเขาปะปนกับการอธรรมนั้น…” (อัลอันอาม 6 : 82) เศาะหาบะฮฺของท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า “จะมีใครในหมู่พวกเราที่ไม่เคยอธรรมบ้างล่ะ?” แล้วอัลลอฮฺ อัซซะวะญัล ก็ได้ประทานอายะฮฺลงมาว่า “แท้จริงการตั้งภาคีนั้นคือการอธรรมที่ใหญ่หลวง” (ลุกมาน 31 : 13)