เศาะฮีหฺ อัลบุคอรีย์ (3207) : ฉันกับญิบรีลก็ออกเดินทางกระทั่งไปถึงชั้นฟ้าของดุนยา มีเสียง (มลาอิกะฮฺผู้คุมชั้นฟ้า) ถามว่า ‘ท่านเป็นใคร?’

ฮุดบะฮฺ บินคอลิด ได้รายงานแก่พกวเราว่า ฮัมมามได้รายงานแก่พวกเรา จากเกาะตาดะฮฺ (ในอีกรายงานหนึ่งระบุว่า) และเคาะลีฟะฮฺได้กล่าวกับฉันว่า ยะซีด บินซุร็อยอฺ ได้รายงานแก่พวกเราว่า สะอีดและฮิชามได้รายงานแก่พวกเรา โดยที่ทั้งสองได้กล่าวว่า เกาะตาดะฮฺได้รายงานแก่พวกเราว่า ท่านอนัส บินมาลิก ได้รายงานแก่พวกเรา จากมาลิก บินเศาะอฺเศาะอะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา ซึ่งท่านได้กล่าวว่า : ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า “ขณะที่ฉันอยู่ที่บัยตุลลอฮฺ (ระหว่างหินดำกับมะกอมอิบรอฮีม) ในอาการครึ่งหลับครึ่งตื่น โดยมีชาย 2 คนขนาบข้างนั้น (หมายถึง ท่านหัมซะฮฺ บินอับดุลมุฏเฏาะลิบ และท่านญะอฺฟัร บินอบีฏอลิบ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา) ภาชนะทองคำที่เต็มไปด้วยหิกมะฮฺและอีมานก็ถูกมาให้ฉัน แล้วญีบรีลก็ผ่า (หน้าอก) ตั้งแต่ลำคอไปจนถึงใต้สะดือ และล้างท้อง (และหัวใจ) ด้วยน้ำซัมซัม หลังจากนั้นก็บรรจุหิกมะฮฺและอีมานจนเต็ม จากนั้นสัตว์ตัวหนึ่งที่มีสาวขาวก็ถูกนำมาให้ฉัน มันมีลำตัวเล็กกว่าล่อแต่ใหญ่กว่าลา มันมีชื่อว่า ‘บุร็อก’ จากนั้นฉันกับญิบรีลก็ออกเดินทางกระทั่งไปถึงชั้นฟ้าของดุนยา มีเสียง (มลาอิกะฮฺผู้คุมชั้นฟ้า) ถามว่า ‘ท่านเป็นใคร?’ ญิบรีลตอบว่า ‘ญิบรีล’ มีเสียงถามอีกว่า ‘ใครมากับท่าน?’ ญิบรีลตอบว่า ‘มุฮัมหมัด’ เสียงนั้นถามอีกว่า ‘เขาถูกส่งมาแล้วหรือ?’ ญิบรีลตอบว่า ‘ใช่แล้ว’ เสียงนั้นก็กล่าวว่า ‘ยินดีต้อนรับ และแขกที่มีเกียรติที่สุดได้มาถึงแล้ว’

แล้วฉันก็ได้พบกับนบีอาดัม ฉันให้สลามแก่ท่าน ท่านก็กล่าวว่า ‘ยินดีต้อนรับผู้ที่เป็นทั้งลูกชายและนบี’ แล้วเราก็ไปยังชั้นฟ้าที่ 2 มีเสียง (ของมลาอิกะฮฺผู้คุมท้องฟ้าชั้นนี้) ถามขึ้นมาว่า ‘ท่านเป็นใคร?’ ญิบรีลตอบว่า ‘ญิบรีล’ เสียงนั้นถามต่อว่า ‘ใครมากับท่าน?’ ญิบรีลตอบว่า ‘มุฮัมหมัด’ เสียงนั้นถามอีกว่า ‘เขาถูกส่งมาแล้วหรือ?’ ญิบรีลตอบว่า ‘ใช่แล้ว’ ผู้เสียงนั้นจึงกล่าวว่า ‘ยินดีต้อนรับและแขกผู้มีเกียรติที่สุดได้มาถึงแล้ว’ แล้วฉันก็ได้พบกับนบีอีซาและนบียะหฺยา ท่านทั้งสองได้กล่าวว่า ‘ยินดีต้อนรับผู้เป็นพี่น้องและนบี’ แล้วเราก็เดินทางไปสู่ชั้นฟ้าที่ 3 มีเสียง (ของมลาอิกะฮฺผู้คุมท้องฟ้าชั้นนี้) ถามขึ้นว่า ‘ท่านเป็นใคร?’ ญิบรีลตอบว่า ‘ญิบรีล’ เสียงนั้นถามต่อว่า ‘ใครมากับท่าน?’ ญิบรีลตอบว่า ‘มุฮัมหมัด’ เสียงนั้นถามต่อว่า ‘เขาถูกส่งมาแล้วหรือ?’ ญิบรีลตอบว่า ‘ใช่แล้ว’ เสียงนั้นจึงกล่าวว่า ‘ยินดีต้อนรับและแขกผู้มีเกียรติที่สุดได้มาถึงแล้ว’ แล้วฉันก็ได้พบกับนบียูสุฟ ฉันให้สลามแก่ท่าน แล้วท่านก็กล่าวว่า ‘ยินดีต้อนรับผู้เป็นพี่น้องและนบี’ แล้วเราก็เดินทางไปสู่ชั้นฟ้าที่ 4 มีเสียง (ของมลาอิกะฮฺผู้คุมท้องฟ้าชั้นนี้) ถามขึ้นว่า ‘ท่านเป็นใคร?’ ญิบรีลตอบว่า ‘ญิบรีล’ เสียงนั้นถามต่อว่า ‘ใครมากับท่าน?’ ญิบรีลตอบว่า ‘มุฮัมหมัด’ เสียงนั้นถามต่อว่า ‘เขาถูกส่งมาแล้วหรือ?’ ญิบรีลตอบว่า ‘ใช่แล้ว’ เสียงนั้นจึงกล่าวว่า ‘ยินดีต้อนรับและแขกผู้มีเกียรติที่สุดได้มาถึงแล้ว’ แล้วฉันก็ได้พบกับนบีอิดรีส ฉันให้สลามแก่ท่าน ท่านก็กล่าวว่า ‘ยินดีต้อนรับผู้เป็นพี่น้องและนบี’ แล้วเราก็เดินทางไปสู่ชั้นฟ้าที่ 5 มีเสียง (ของมลาอิกะฮฺผู้คุมท้องฟ้าชั้นนี้) ถามขึ้นว่า ‘ท่านเป็นใคร?’ ญิบรีลตอบว่า ‘ญิบรีล’ เสียงนั้นถามต่อว่า ‘ใครมากับท่าน?’ ญิบรีลตอบว่า ‘มุฮัมหมัด’ เสียงนั้นถามต่อว่า ‘เขาถูกส่งมาแล้วหรือ?’ ญิบรีลตอบว่า ‘ใช่แล้ว’ เสียงนั้นจึงกล่าวว่า ‘ยินดีต้อนรับและแขกผู้มีเกียรติที่สุดได้มาถึงแล้ว’ แล้วฉันก็ได้พบกับนบีฮารูน ฉันให้สลามแก่ท่าน แล้วท่านก็กล่าวว่า ‘ยินดีต้อนรับผู้ที่เป็นพี่น้องและนบี’ แล้วเราก็เดินทางไปสู่ชั้นฟ้าที่ 6 มีเสียง (ของมลาอิกะฮฺผู้คุมท้องฟ้าชั้นนี้) ถามขึ้นว่า ‘ท่านเป็นใคร?’ ญิบรีลตอบว่า ‘ญิบรีล’ เสียงนั้นถามต่อว่า ‘ใครมากับท่าน?’ ญิบรีลตอบว่า ‘มุฮัมหมัด’ เสียงนั้นถามต่อว่า ‘เขาถูกส่งมาแล้วหรือ?’ ญิบรีลตอบว่า ‘ใช่แล้ว’ เสียงนั้นจึงกล่าวว่า ‘ยินดีต้อนรับและแขกผู้มีเกียรติที่สุดได้มาถึงแล้ว’ แล้วฉันก็ได้พบกับนบีมูซา ฉันให้สลามแก่ท่าน แล้วท่านก็กล่าวว่า ‘ยินดีต้อนรับผู้เป็นพี่น้องและนบี’ และเมื่อฉันจากนบีมูซามา ท่านก็ร้องไห้ จึงมีเสียงถามว่า ‘ท่านร้องไห้ทำไมหรือ?’ นบีมูซาก็ตอบว่า ‘โอ้พระผู้อภิบาลของฉัน พระองค์ส่งชายผู้นี้มาหลังจากฉัน แต่ประชาชาติของเขาได้เข้าสวรรค์มากกว่าประชาชาติของฉัน’

แล้วเราก็เดินทางไปสู่ชั้นฟ้าที่ 7 มีเสียง (ของมลาอิกะฮฺผู้คุมท้องฟ้าชั้นนี้) ถามว่า ‘ท่านเป็นใคร?’ ญิบรีลตอบว่า ‘ญิบรีล’ เสียงนั้นถามต่อว่า ‘ใครมากับท่าน?’ ญิบรีลตอบว่า ‘มุฮัมหมัด’ เสียงนั้นถามต่อว่า ‘เขาถูกส่งมาแล้วหรือ?’ ญิบรีลตอบว่า ‘ใช่แล้ว’ เสียงนั้นจึงกล่าวว่า ‘ยินดีต้อนรับและแขกผู้มีเกียรติที่สุดได้มาถึงแล้ว’ แล้วฉันก็ได้พบกับนบีอิบรอฮีม ฉันให้สลามแก่ท่าน แล้วท่านก็กล่าวว่า ‘ยินดีต้อนรับผู้เป็นลูกชายและนบี’ จากนั้นบัยตุลมะอฺมูรก็ปรากฏขึ้นแก่ฉัน ฉันจึงถามญิบรีล (ว่ามันคืออะไร?) ญิบรีลตอบว่า ‘นี่คือบัยตุลมะอฺมูร ที่ซึ่งมลาอิกะฮฺจะเข้าไปทำอิบาดะฮฺที่นั่นในทุก ๆ วันมากถึง 70,000 ท่าน ซึ่งเมื่อพวกเขาออกมาแล้วก็จะไม่หวนกลับไปอีกเป็นครั้งที่สอง จากนั้นสิดเราะตุลมุนตะฮาก็ปรากฏแก่ฉัน โดยที่ผลของมันคล้ายกับโอ่งน้ำ (กุลละฮฺ) ของเมืองฮะญัร (ในเยเมน) และใบของมันคล้ายกับหูช้าง ที่ฐานของมัน (สิดเราะตุลมุนตะฮา) มีแม่น้ำ 4 สาย โดย 2 สายถูกเก็บซ่อนเอาไว้ ส่วนอีก 2 สวยนั้นปรากฏให้เห็น’ ฉันจึงถามท่านญิบรีล (ว่ามันคืออะไร?) ญิบรีลก็ตอบว่า ‘แม่น้ำ 2 สายที่ถูกเก็บซ่อนนั้นคืออยู่ในสวนสวรรค์ (คือแม่น้ำอัสสัลสะบีลและอัลเกาษัร) ส่วน 2 สายที่ปรากฏให้เห็นนั้นคือแม่น้ำไนล์และแม่น้ำฟุรอต (ยูเฟรติส)’ จากนั้นการละหมาด 50 เวลาก็ได้ถูกบัญญัติแก่ (ประชาชาติของ) ฉัน ฉันก็กลับมาจนได้พบนบีมูซา ท่านถามว่า ‘อัลลอฮฺบัญชาสิ่งใดแก่ท่านหรือ?’ ฉันตอบว่า ‘อัลลอฮฺทรงบัญญัติให้ประชาชาติของฉันละหมาด 50 เวลา (ต่อวัน)’ นบีมูซาจึงกล่าวว่า ‘ฉันรู้สภาพของผู้คนมากกว่าท่าน เพราะฉันเคยพยายามประคับประคองบนีอิสรออีลอย่างเต็มที่มาแล้ว และประชาชาติของท่านนั้นไม่สามารถทำมันได้หรอก ท่านจงกลับไปหาพระผู้อภิบาลของท่าน แล้วขอ (การลดหย่อน) ต่อพระองค์เถิด’ ฉันจึงกลับไปและขอต่อพระองค์ ซึ่งพระองค์ก็ได้ลดหย่อนเหลือ 40 เวลา หลังจากนั้นฉันก็ทำเช่นนั้นอีก พระองค์ก็ลดหย่อนเหลือ 30 เวลา จากนั้นก็ทำเช่นนั้นอีก พระองค์ก็ลดหย่อนเหลือ 20 เวลา จากนั้นฉันก็ทำเช่นนั้นอีก พระองค์ก็ได้ลดหย่อนเหลือ 10 เวลา แล้วฉันก็ได้มาพบกับนบีมูซา ท่านบอกให้ทำเช่นนั้นอีก แล้วพระองค์ก็ลดหย่อนจนเหลือ 5 เวลา แล้วฉันก็ได้มาพบนบีมูซาอีกครั้ง ท่านก็ถามว่า ‘อัลลอฮฺทรงบัญญัติสิ่งใดแก่ท่านหรือ?’ ฉันตอบว่า ‘พระองค์ได้ลดหย่อนเหลือ 5 เวลาแล้ว’ นบีมูซาก็บอกให้ขอลดหย่อนอีก ฉันจึงกล่าวว่า ‘ฉันน้อมรับแล้ว’ ขณะนั้นเองก็มีเสียงประกาศขึ้นมาว่า “แท้จริงข้าเสร็จสิ้นการบัญญัติของข้าแล้ว และข้าได้ลดหย่อนให้แก่บ่าวของข้าแล้ว และข้าจะตอบแทนการทำความดีหนึ่งด้วยผลบุญ 10 เท่า (คือละหมาด 5 เวลาแต่ได้ผลบุญเท่ากับละหมาด 50 เเวลา)”

ฮัมมามได้กล่าวว่า : รายงานจากเกาะตาดะฮฺ จากอัลหะสัน จากท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ : จากท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ระบุเป็นคำว่า “ในบัยตุลมะอฺมูร”