حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ أَخْبَرَنَا ابْنُ وَهْبٍ قَالَ : أَخْبَرَنِي يُونُسُ عَنْ ابْنِ شِهَابٍ قَالَ : حَدَّثَنِي عُرْوَةُ أَنَّ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا زَوْجَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حَدَّثَتْهُ : أَنَّهَا قَالَتْ لِلنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : هَلْ أَتَى عَلَيْكَ يَوْمٌ كَانَ أَشَدَّ مِنْ يَوْمِ أُحُدٍ؟ قَالَ { لَقَدْ لَقِيتُ مِنْ قَوْمِكِ مَا لَقِيتُ وَكَانَ أَشَدَّ مَا لَقِيتُ مِنْهُمْ يَوْمَ الْعَقَبَةِ، إِذْ عَرَضْتُ نَفْسِي عَلَى ابْنِ عَبْدِ يَالِيلَ بْنِ عَبْدِ كُلَالٍ فَلَمْ يُجِبْنِي إِلَى مَا أَرَدْتُ، فَانْطَلَقْتُ وَأَنَا مَهْمُومٌ عَلَى وَجْهِي فَلَمْ أَسْتَفِقْ إِلَّا وَأَنَا بِقَرْنِ الثَّعَالِبِ، فَرَفَعْتُ رَأْسِي فَإِذَا أَنَا بِسَحَابَةٍ قَدْ أَظَلَّتْنِي فَنَظَرْتُ فَإِذَا فِيهَا جِبْرِيلُ، فَنَادَانِي فَقَالَ : إِنَّ اللَّهَ قَدْ سَمِعَ قَوْلَ قَوْمِكَ لَكَ وَمَا رَدُّوا عَلَيْكَ وَقَدْ بَعَثَ إِلَيْكَ مَلَكَ الْجِبَالِ لِتَأْمُرَهُ بِمَا شِئْتَ فِيهِمْ، فَنَادَانِي مَلَكُ الْجِبَالِ فَسَلَّمَ عَلَيَّ، ثُمَّ قَالَ : يَا مُحَمَّدُ، فَقَالَ : ذَلِكَ فِيمَا شِئْتَ، إِنْ شِئْتَ أَنْ أُطْبِقَ عَلَيْهِمْ الْأَخْشَبَيْنِ، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ { بَلْ أَرْجُو أَنْ يُخْرِجَ اللَّهُ مِنْ أَصْلَابِهِمْ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ وَحْدَهُ لَا يُشْرِكُ بِهِ شَيْئًا }
อับดุลลอฮฺ บินยูสุฟ ได้รายงานแก่พวกเราว่า อิบนุวะฮบฺได้บอกกับเราโดยกล่าวว่า ยูนุสได้บอกกับฉัน จากอิบนุชิฮาบ ซึ่งกล่าวว่า อุรวะฮฺได้รายงานแก่ฉันว่า ท่านหญิงอาอิชะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา ภรรยาของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้รายงานแก่เขาว่า : เธอได้ถามท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ว่า “ท่านเคยประสบกับวันที่หนักอึ้งกว่าวันแห่งสงครามอุหุดไหม?” ท่านเราะสูลตอบว่า “ฉันประสบกับความทุกข์ยากลำบากจากกลุ่มชนของฉันเอง ความยากลำบากที่หนักอึ้งที่สุดที่ฉันเคยเจอ คือวันแห่งอะเกาะบะฮฺ (หมายถึง ที่ฏออิฟ) เมื่อฉันเสนอตัวต่ออิบนุอับดุญาลีล บินอับดุกุลาล แต่เขาไม่ตอบรับคำขอของฉัน ฉันจึงจากไปด้วยความรู้สึกเสียใจ ฉันไม่รู้สึกตัวเลย นอกจากตอนที่อยู่ที่ก็อรนุษ ษะอาลิบ (หรือเรียกว่า ‘ก็อรนุล มะนาซิล’) ฉันได้ยกศรีษะขึ้น และเห็นว่าฉันกำลังอยู่ใต้ก้อนเมฆที่ให้ร่มเงา ฉันมองดูมันปรากฏว่าที่นั่นมีญิบรีล เขาเรียกหาฉันแล้วก็กล่าวว่า ‘แท้จริงอัลลอฮฺทรงได้ยินคำพูดที่กลุ่มชนของท่านได้พูดกับท่าน รวมถึงการที่พวกเขาปฏิเสธท่านด้วย และพระองค์ได้ส่งมลาอิกะฮฺแห่งขุนเขามาให้ท่าน เพื่อท่านจะได้สั่งใช้ให้เขาทำอะไรก็ได้ที่ท่านต้องการต่อพวกเขา’ แล้วมลาอิกะฮฺแห่งขุนเขาก็เรียกหาฉัน เขาให้สลามแก่ฉัน จากนั้นก็กล่าวว่า ‘โอ้มุฮัมหมัด’ แล้วก็กล่าวว่า ‘ตามที่ท่านต้องการได้เลย หากท่านต้องการ ฉันจะยกอัลอัคชะบัยนฺ (คือ ภูเขา 2 ลูกของเมืองมักกะฮฺ ได้แก่ ภูเขาอบูกุบัยสฺและภูเขาอัลกุอัยกิอาน) แล้วทิ้งใส่พวกเขาให้’ ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ขอพรและความศานติจงมีแด่ท่าน ได้กล่าวแก่มลาอิกะฮฺแห่งขุนขาว่า ‘(ไม่) แต่ฉันหวังว่าอัลลอฮฺจะทรงให้กำเนิดจากลูกหลานของพวเขา ผู้ซึ่งเคารพภักดีต่ออัลลอฮฺเพียงผู้เดียว โดยไม่ตั้งภาคีใด ๆ ต่อพระองค์’”
