حَدَّثَنِي إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ أَخْبَرَنَا يَعْقُوبُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ حَدَّثَنَا ابْنُ أَخِي ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عَمِّهِ قَالَ : أَخْبَرَنِي أَبُو إِدْرِيسَ عَائِذُ اللَّهِ : أَنَّ عُبَادَةَ بْنَ الصَّامِتِ مِنْ الَّذِينَ شَهِدُوا بَدْرًا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَمِنْ أَصْحَابِهِ لَيْلَةَ الْعَقَبَةِ أَخْبَرَهُ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ وَحَوْلَهُ عِصَابَةٌ مِنْ أَصْحَابِهِ { تَعَالَوْا بَايِعُونِي عَلَى أَنْ لَا تُشْرِكُوا بِاللَّهِ شَيْئًا وَلَا تَسْرِقُوا وَلَا تَزْنُوا وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُمْ وَلَا تَأْتُوا بِبُهْتَانٍ تَفْتَرُونَهُ بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَأَرْجُلِكُمْ وَلَا تَعْصُونِي فِي مَعْرُوفٍ، فَمَنْ وَفَى مِنْكُمْ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ وَمَنْ أَصَابَ مِنْ ذَلِكَ شَيْئًا فَعُوقِبَ بِهِ فِي الدُّنْيَا فَهُوَ لَهُ كَفَّارَةٌ، وَمَنْ أَصَابَ مِنْ ذَلِكَ شَيْئًا فَسَتَرَهُ اللَّهُ فَأَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ إِنْ شَاءَ عَاقَبَهُ وَإِنْ شَاءَ عَفَا عَنْهُ} قَالَ : فَبَايَعْتُهُ عَلَى ذَلِكَ
อิสหาก บินมันศูร ได้รายงานแก่ฉันว่า ยะอฺกูบ บินอิบรอฮีม ได้บอกเล่าแก่พวกเราว่า ลูกชายของพี่น้องของฉันคือ อิบนุชิฮาบ ได้รายงานแก่พวกเรา จากลุงของเขาโดยกล่าวว่า อบูอิดรีส อาอิซุลลอฮฺ ได้บอกเล่าแก่ฉันว่า ท่านอุบาดะฮฺ บินอัศศอมิต หนึ่งในผู้ที่เคยเข้าร่วมในสงครามบัดรฺพร้อมกับท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม และเป็นหนึ่งในบรรดาเศาะหาบะฮฺที่คืนคืน (ทำสัตยาบัน) อัลอะเกาะบะฮฺ ได้บอกเล่ากับเขา : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวไว้โดยมีเศาะหาบะฮฺกลุ่มหนึ่งล้อมอยู่รอบ ๆ ตัวท่านว่า “มาเถิด พวกท่านจงให้สัตยาบันแก่ฉันเถิดว่า พวกท่านจะไม่ตั้งภาคีต่ออัลลอฮฺด้วยกับสิ่งใดทั้งสิ้น, ไม่ขโมย, ไม่ผิดประเวณี (ซินา), ไม่ฆ่าลูก ๆ ของพวกท่านเอง, ไม่นำมากุเรื่องเท็จขึ้นมาระหว่างมือและเท้าของพวกท่าน, ไม่ฝ่าฝืน (คำสั่ง) ในเรื่องในเรื่องที่ดีงาม ใครในหมู่พวกท่านที่รักษาสัญญา การตอบแทนของของเขาย่อมมีอยู่ ณ ที่อัลลอฮฺ และใครที่ฝ่าฝืนส่วนหนึ่งจากสัญญาดังกล่าว แล้วถูกลงโทษในโลกดุนยานี้ มันก็คือการชดใช้สำหรับเขา และใครก็ตามที่ฝ่าฝืนส่วนหนึ่งของสัญญาดังกล่าว แล้วอัลลอฮฺทรงปกปิดมันไว้ เรื่องของเขาก็จะถูกนำกลับไปยังอัลลอฮฺ หากพระองค์ประสงค์ พระองค์ก็จะทรงลงโทษเขา และหากพระองค์ประสงค์ พระองค์ก็ให้อภัยเขา” ท่านอุบาดะฮฺกล่าวว่า : แล้วเราก็ให้สัตยาบันกับท่านเราะสูลในเรื่องดังกล่าว
