حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ نَصْرٍ قَالَ : حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ عَنْ عَطَاءٍ قَالَ : سَمِعْتُ ابْنَ عَبَّاسٍ قَالَ : لَمَّا دَخَلَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْبَيْتَ دَعَا فِي نَوَاحِيهِ كُلِّهَا، وَلَمْ يُصَلِّ حَتَّى خَرَجَ مِنْهُ، فَلَمَّا خَرَجَ رَكَعَ رَكْعَتَيْنِ فِي قُبُلِ الْكَعْبَةِ، وَقَالَ { هَذِهِ الْقِبْلَةُ }
อิสหาก บินนัศรฺ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อับดุรร็อซซากได้รายงานแก่พวกเราว่า อิบนุญุร็อยจญ์ได้บอกเล่าแก่พวเรา จากอะฏออ์ซึ่งกล่าวว่า ฉันเคยฟังท่านอิบนุอับบาสกล่าวว่า : (ครั้งหนึ่ง) เมื่อท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เข้าไปในกะอฺบะฮฺ ท่านได้ขอดุอาอ์ที่ทุกด้านของมัน และท่านไม่ได้ละหมาดกระทั่งท่านออกมา เมื่อท่านออกมาแล้ว ท่านก็รุกูอฺ (คือ ละหมาด) 2 ร็อกอะฮฺ โดยหันหน้าไปทางกิบละฮฺ และท่านได้กล่าวว่า “นี่คือกิบละฮฺ”
