حَدَّثَنَا عُثْمَانُ قَالَ : حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ قَالَ : قَالَ عَبْدُ اللَّهِ : صَلَّى النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ إِبْرَاهِيمُ : لَا أَدْرِي زَادَ أَوْ نَقَصَ، فَلَمَّا سَلَّمَ قِيلَ لَهُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ أَحَدَثَ فِي الصَّلَاةِ شَيْءٌ؟، قَالَ { وَمَا ذَاكَ؟ } قَالُوا : صَلَّيْتَ كَذَا وَكَذَا، فَثَنَى رِجْلَيْهِ وَاسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ وَسَجَدَ سَجْدَتَيْنِ ثُمَّ سَلَّمَ، فَلَمَّا أَقْبَلَ عَلَيْنَا بِوَجْهِهِ قَالَ { إِنَّهُ لَوْ حَدَثَ فِي الصَّلَاةِ شَيْءٌ لَنَبَّأْتُكُمْ بِهِ، وَلَكِنْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ أَنْسَى كَمَا تَنْسَوْنَ، فَإِذَا نَسِيتُ فَذَكِّرُونِي، وَإِذَا شَكَّ أَحَدُكُمْ فِي صَلَاتِهِ فَلْيَتَحَرَّ الصَّوَابَ، فَلْيُتِمَّ عَلَيْهِ ثُمَّ لِيُسَلِّمْ ثُمَّ يَسْجُدُ سَجْدَتَيْنِ }
อุษมานได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ญะรีรได้รายงานแก่พวกเรา จากมันศูร จากอิบรอฮีม จากอัลเกาะมะฮฺ ซึ่งกล่าวว่า ท่านอับดุลลอฮฺได้กล่าวว่า : ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้ทำการละหมาด, อิบรอฮีมกล่าวว่า : ฉันไม่รู้ว่าท่านละหมาดเกินหรือขาดร็อกอะฮฺไป เมื่อท่านให้สลาม ก็มีคนถามท่านว่า “ท่านเราะสูลุลลอฮฺครับ มีสิ่งใหม่เกิดขึ้นในการละหมาดหรือครับ?” ท่านก็ถามว่า “อะไรหรือ?” พวกเขาตอบว่า “ท่านละหมาดอย่างนั้นและอย่างนี้” ท่านเราะสูลจึงนั่งลงบนเท้าทั้งสองข้างโดยหันหน้าไปทางกิบละฮฺ แล้วท่านก็สูญูด 2 ครั้ง จากนั้นก็ให้สลาม เมื่อท่านหันหน้ามาทางพวกเรา ท่านก็กล่าวว่า “แท้จริงหากมีสิ่งใหม่เกิดขึ้นในการละหมาด ฉันจะต้องแจ้งมันแก่พวกท่านแน่นอน แต่ฉันเป็นมนุษย์คนหนึ่งเหมือนกับพวกท่าน ฉันหลงลืมได้เหมือนที่พวกท่านก็หลงลืม ดังนั้น ถ้าฉันลืม พวกท่านก็จงเตือนฉันเถิด และหากใครคนหนึ่งในหมู่พวกท่านเกิดสงสัยในการละหมาดของตัวเอง เขาก็จงเลือกที่ถูกต้อง (คือ ที่มั่นใจ) เถิด แล้วก็จงละหมาดให้ครบถ้วน จากนั้นก็ให้สลาม แล้วก็สุญูด 2 ครั้ง”
