حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ عَمْرٍو عَنْ أَبِي الْعَبَّاسِ الشَّاعِرِ الْأَعْمَى عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ قَالَ : لَمَّا حَاصَرَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الطَّائِفَ، فَلَمْ يَنَلْ مِنْهُمْ شَيْئًا، قَالَ { إِنَّا قَافِلُونَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ } فَثَقُلَ عَلَيْهِمْ، وَقَالُوا : نَذْهَبُ وَلَا نَفْتَحُهُ، وَقَالَ مَرَّةً { نَقْفُلُ } فَقَالَ { اغْدُوا عَلَى الْقِتَالِ } فَغَدَوْا فَأَصَابَهُمْ جِرَاحٌ، فَقَالَ { إِنَّا قَافِلُونَ غَدًا إِنْ شَاءَ اللَّهُ} فَأَعْجَبَهُمْ، فَضَحِكَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
وَقَالَ سُفْيَانُ مَرَّةً : فَتَبَسَّمَ، قَالَ الْحُمَيْدِيُّ : حَدَّثَنَا سُفْيَانُ الْخَبَرَ كُلَّهُ
อลี บินอับดุลลอฮฺ ได้รายงานแก่พวกเราว่า สุฟยานได้รายงานแก่พวกเรา จากอัมรู จากอบุลอับบาส นักกวีที่ตาบอก จากท่านอับดุลลอฮฺ บินอุมัร ซึ่งกล่าวว่า :ในตอนที่ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ขอพรและความศานติจงมีแด่ท่าน ปิดล้อมเมืองฏออิฟ และท่านยังไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้ ท่านได้กล่าวว่า “เราจะกลับแล้ว (ในวันพรุ่งนี้) หากอัลลอฮฺประสงค์” บรรดาเศาะหาบะฮฺรู้สึกหนักใจและพวกเขาได้ถามขึ้นออกมาว่า “เราจะจากไป โดยที่ไม่ได้พิชิตมันหรือครับ?” ท่านเราะสูลกล่าวอีกหนึ่งว่า “เราจะกลับ” แล้วท่านก็กล่าวว่า “จงเดินหน้าสานต่อการต่อสู้เถิด” บรรดาเศาะหาบะฮฺจึงเคลื่อนพลเข้าต่อสู้และพวกเขาก็ได้รับบาดเจ็บ แล้วท่านเราะสูลก็กล่าวอีกครั้งว่า “เราจะกลับแล้วในวันพรุ่งนี้ หากอัลลอฮฺประสงค์” คำพูดของท่านนบีทำให้บรรดาเศาะหาบะฮฺรู้สึกประหลาดใจ ท่านนบีจึงหัวเราะออกมา ขอพรและความศานติจงมีแด่ท่าน
สุฟยานได้กล่าวไว้ครั้งหนึ่งว่า : ท่านนบียิ้ม อัลหุมัยดีย์กล่าวว่า : สุฟยานได้รายงานเรื่องนี้ทั้งหมดแก่พวกเรา
