حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِي عَدِيٍّ عَنْ شُعْبَةَ عَنْ سُلَيْمَانَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ : لَمَّا نَزَلَتْ { وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ } قَالَ أَصْحَابُهُ : وَأَيُّنَا لَمْ يَظْلِمْ؟، فَنَزَلَتْ { إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ }
มุฮัมหมัด บินบัชชาร ได้รายงานให้กับฉันว่า อิบนุอบีอะดีย์ ได้รายงานแก่พวกเรา จากชุอฺบะฮฺ จากสุลัยมาน จากอิบรอฮีม จากอัลเกาะมะฮฺ จากท่านอับดุลลอฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ ซึ่งกล่าวว่า : ขณะที่อายะฮฺนี้ถูกประทานลงมาคือ “บรรดาผู้ศรัทธาโดยมิได้ให้การศรัทธาของพวกเขาปะปนกับการอธรรมนั้น…” (อัลอันอาม 6 : 82) บรรดาเศาะหาบะฮฺได้กล่าวว่า “จะมีใครในหมู่พวกเราที่ไม่เคยอธรรมบ้างละ?” แล้วอายะฮฺนี้ก็ประทานลงมาคือ “แท้จริงการตั้งภาคีนั้นคือการอธรรมที่ใหญ่หลวง” (ลุกมาน 31 : 13)