เศาะฮีหฺ อัลบุคอรีย์ (482) : ท่านได้วางมือขวาบนมือซ้าย และประสานนิ้วมือเข้าด้วยกัน

อิสหากได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อันนัฎรฺ บินชุมัยลฺ ได้รายงานแก่พวกเราว่า อิบนุเอานฺได้บอกเล่าแก่พวกเรา จากอิบนุสีรีน จากท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ กล่าวว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เคยละหมาดกับพวกเราในการละหมาดหนึ่งตอนกลางคืน, อิบนุสีรีนกล่าวว่า : อบูฮุร็อยเราะฮฺได้ตั้งชื่อให้กับการละหมาดดังกล่าว แต่ฉันลืม, ท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺกล่าวต่อว่า : ท่านเราะสูลละหมาดกับพวกเรา 2 ร็อกอะฮฺแล้วก็ให้สลาม หลังจากนั้นท่านก็ลุกขึ้นไปยังท่อนไม้ที่ถูกวางอยู่ในมัสญิด แล้วท่านก็นอนบนท่อนไม้นั้นในสภาพที่เหมือนว่าท่านกำลังโกรธ โดยท่านได้วางมือขวาบนมือซ้าย และประสานนิ้วมือเข้าด้วยกัน และท่านได้วางแก้มขวาบนหลังมือซ้าย แล้วท่านก็ออกไปทางประตูมัสญิดด้วยความรีบร้อน

ผู้คนได้กล่าวว่า “การละหมาดถูกย่อให้สั้นลง (เกาะศ็อร) แล้ว” ทั้งที่ในหมู่คนเหล่านั้นมีท่านอบูบักรฺและท่านอุมัรอยู่ แต่ทั้งสองไม่ยอมพูดถึงมัน และในหมู่พวกเขานั้นมีชายคนหนึ่งที่แขนยาว เขาถูกเรียกว่า “ซุลยะดัยนฺ” เขาได้กล่าวว่า “ท่านเราะสูลุลลอฮฺครับ ท่านลืมหรือว่าการละหมาดถูกย่อให้สั้นลงหรือครับ?” ท่านนบีตอบว่า “ฉันไม่ได้ลืมและการละหมาดก็ไม่ได้ถูกย่อให้สั้นลง” แล้วท่านก็ถามว่า “เกิดเรื่องอย่างที่ซุลยะดัยนฺพูดหรือ?” พวกเขาก็ตอบว่า “ใช่ครับ” ท่านเราะสูลจึงขยับไปข้างหน้าและละหมาดส่วนที่ท่านละทิ้งไป แล้วท่านก็ให้สลาม หลังจากนั้นท่านก็กล่าวตักบีรและสุญุดเหมือนที่การสุญูด (ปกติ) ของท่านหรือนานกว่านั้น แล้วท่านก็ยกศีรษะขึ้น จากนั้นท่านก็ตักบีรและสุญุดเหมือนการสุญูด (ปกติ) ของท่านหรือนานกว่านั้น แล้วท่านก็ยกศีรษะขึ้นและตักบีร

เป็นไปได้ว่าน่าจะมีผู้คนถามเขา (อิบนุสีรีน) ว่า (ในหะดีษมีสำนวน) “หลังจากนั้นท่านก็ให้สลาม” ด้วยไหม? ซึ่งเขาก็ตอบว่า : ฉันได้รับแจ้งว่าท่านอิมรอน บินหุศ็อยนฺ กล่าวว่า “หลังจากนั้นท่านเราะสูลก็ให้สลาม”