حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ الْمُنْذِرِ الْحِزَامِيُّ قَالَ : حَدَّثَنَا أَنَسُ بْنُ عِيَاضٍ قَالَ : حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ عُقْبَةَ عَنْ نَافِعٍ أَنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ أَخْبَرَهُ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَنْزِلُ بِذِي الْحُلَيْفَةِ حِينَ يَعْتَمِرُ وَفِي حَجَّتِهِ حِينَ حَجَّ تَحْتَ سَمُرَةٍ فِي مَوْضِعِ الْمَسْجِدِ الَّذِي بِذِي الْحُلَيْفَةِ، وَكَانَ إِذَا رَجَعَ مِنْ غَزْوٍ كَانَ فِي تِلْكَ الطَّرِيقِ أَوْ حَجٍّ أَوْ عُمْرَةٍ هَبَطَ مِنْ بَطْنِ وَادٍ، فَإِذَا ظَهَرَ مِنْ بَطْنِ وَادٍ أَنَاخَ بِالْبَطْحَاءِ الَّتِي عَلَى شَفِيرِ الْوَادِي الشَّرْقِيَّةِ، فَعَرَّسَ ثَمَّ حَتَّى يُصْبِحَ لَيْسَ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الَّذِي بِحِجَارَةٍ وَلَا عَلَى الْأَكَمَةِ الَّتِي عَلَيْهَا الْمَسْجِدُ، كَانَ ثَمَّ خَلِيجٌ يُصَلِّي عَبْدُ اللَّهِ عِنْدَهُ، فِي بَطْنِهِ كُثُبٌ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ثَمَّ يُصَلِّي، فَدَحَا السَّيْلُ فِيهِ بِالْبَطْحَاءِ حَتَّى دَفَنَ ذَلِكَ الْمَكَانَ الَّذِي كَانَ عَبْدُ اللَّهِ يُصَلِّي فِيهِ
อิบรอฮีม บินอัลมุนซิร อัลหิซามีย์ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อนัส บินอิยาฎ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า มูซา บินอุกบะฮฺ ได้รายงานแก่พวกเรา จากนาฟิอฺ ว่า ท่านอับดุลลอฮฺ บินอุมัร ได้บอกเล่าแก่เขาว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เคยแวะพักที่ซุลหุลัยฟะฮฺ ขณะทำอุมเราะฮฺและหัจญ์ของท่าน โดยท่านหยุดพักใต้ต้นไม้ที่กลายเป็นที่ตั้งของมัสญิดที่ซุลหุลัยฟะฮฺ และเมื่อท่านกลับมาจากสงคราม หรือหัจญ์ หรืออุมเราะฮฺ ท่านจะผ่านเส้นทางดังกล่าว โดยลงไปยังใจกลางหุบเขา และเมื่อไปถึงกลางหุบเขา ท่านก็จะหยุดแวะที่อัลบัฏหาอ์ ซึ่งตั้งอยู่บนหน้าผาทางตะวันออกของหุบเขา ท่านค้างแรมที่นั่นจนถึงเช้า ไม่ใช่ที่มัสญิดที่เป็นก้อนหินและไม่ใช่ที่ภูเขาที่มีมัสญิด ที่หุบเขานั้นมีช่องว่างที่ท่านอับดุลลอฮฺใช้ทำการละหมาด และที่ใจกลางหุบเขานั้นมีเนินทรายที่ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เคยทำการละหมาดที่นั่นด้วย แล้ว (วันหนึ่ง) สายน้ำที่อัลบัฎหาอ์ก็ไหลลากเนินทรายดังกล่าวไปปิดช่องว่างที่ท่านอับดุลลอฮฺใช้ทำการละหมาด
