وَأَنَّ عَبْدَ اللَّهِ حَدَّثَهُ : أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَنْزِلُ تَحْتَ سَرْحَةٍ ضَخْمَةٍ دُونَ الرُّوَيْثَةِ عَنْ يَمِينِ الطَّرِيقِ، وَوِجَاهَ الطَّرِيقِ فِي مَكَانٍ بَطْحٍ سَهْلٍ حَتَّى يُفْضِيَ مِنْ أَكَمَةٍ دُوَيْنَ بَرِيدِ الرُّوَيْثَةِ بِمِيلَيْنِ، وَقَدْ انْكَسَرَ أَعْلَاهَا فَانْثَنَى فِي جَوْفِهَا وَهِيَ قَائِمَةٌ عَلَى سَاقٍ، وَفِي سَاقِهَا كُثُبٌ كَثِيرَةٌ
และท่านอับดุลลอฮฺได้รายงานแก่เขา (นาฟิอฺ) ว่า : ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เคยแวะพักที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่หมู่บ้านอัรรุวัยษะฮฺ บริเวณด้านขวางของถนน คือในที่ราบต่ำ กระทั่งท่านได้ข้ามหน้าผาราบซึ่งอยู่ห่างจากพื้นที่ราบของหมู่บ้านอัรรุวัยษะฮฺ 2 ไมล์ไปได้ ส่วนบนของหน้าผานั้นมีหลายจุดที่เป็นพังหลุดลงมาด้านล่างแล้ว แต่หน้าผายังคงตั้งตรงอยู่บนฐานของมัน แม้จะมีช่องว่างด้านข้างมากมายก็ตาม
