وَأَنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ حَدَّثَهُ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نَزَلَ عِنْدَ سَرَحَاتٍ عَنْ يَسَارِ الطَّرِيقِ فِي مَسِيلٍ دُونَ هَرْشَى، ذَلِكَ الْمَسِيلُ لَاصِقٌ بِكُرَاعِ هَرْشَى بَيْنَهُ وَبَيْنَ الطَّرِيقِ قَرِيبٌ مِنْ غَلْوَةٍ، وَكَانَ عَبْدُ اللَّهِ يُصَلِّي إِلَى سَرْحَةٍ هِيَ أَقْرَبُ السَّرَحَاتِ إِلَى الطَّرِيقِ وَهِيَ أَطْوَلُهُنَّ
และท่านอับดุลลอฮฺ บินอุมัร ได้รายงานแก่เขา (นาฟิอฺ) ว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เคยแวะพักบริเวณต้นไม้ใหญ่ซึ่งอยู่ทางฝั่งซ้ายของถนนที่ลำน้ำใกล้หมู่บ้านฮัรชา ลำน้ำดังกล่าวติดกับปลายสุดของถนนหมู่บ้านฮัรชา ซึ่งอยู่ห่างกันเป็นระยะทาง 1 การยิงธนู และท่านอับดุลลอฮฺเคยละหมาดที่ต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ใกล้ถนนมากที่สุด และมันเป็นต้นไม้ที่สูง (หรือใหญ่) ที่สุด
