حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي بَكْرٍ الْمُقَدَّمِيُّ حَدَّثَنَا مُعْتَمِرٌ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ عَنْ نَافِعٍ عَنْ ابْنِ عُمَرَ عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : أَنَّهُ كَانَ يُعَرِّضُ رَاحِلَتَهُ فَيُصَلِّي إِلَيْهَا، قُلْتُ : أَفَرَأَيْتَ إِذَا هَبَّتْ الرِّكَابُ؟، قَالَ : كَانَ يَأْخُذُ هَذَا الرَّحْلَ فَيُعَدِّلُهُ فَيُصَلِّي إِلَى آخِرَتِهِ، أَوْ قَالَ : مُؤَخَّرِهِ، وَكَانَ ابْنُ عُمَرَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ يَفْعَلُهُ
มุฮัมหมัด บินอบูบักรฺ อัลมุก็อดดะมีย์ ได้รายงานแก่พวกเราว่า มุอฺตะมิรได้รายงานแก่พวกเรา จากอุบัยดุลลอฮฺ บินอุมัร จากนาฟิอฺ จากท่านอิบนุอุมัร จากท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ว่า “ท่านนบีเคยผูกสัตว์พาหนะของท่าน แล้วละหมาดโดยหันหน้าไปทางมัน” ฉัน (นาฟิอฺ) ได้ถามว่า “ท่านคิดเห็นอย่างไร ถ้าสัตว์พาหนะตัวนั้นพยศ?” ท่านอิบนุอุมัรตอบว่า “ท่านนบีหยิบอานม้ามาวางไว้ข้างหน้า แล้วท่านก็ละหมาดที่ด้านหลังขออานม้านั้น” และท่านอิบนุอุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ ก็เคยทำอย่างนั้น
