حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ عُمَرَ قَالَ : حَدَّثَنَا شُعْبَةُ حَدَّثَنَا أَبُو الْمِنْهَالِ عَنْ أَبِي بَرْزَةَ : كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُصَلِّي الصُّبْحَ، وَأَحَدُنَا يَعْرِفُ جَلِيسَهُ وَيَقْرَأُ فِيهَا مَا بَيْنَ السِّتِّينَ إِلَى الْمِائَةِ، وَيُصَلِّي الظُّهْرَ إِذَا زَالَتْ الشَّمْسُ وَالْعَصْرَ، وَأَحَدُنَا يَذْهَبُ إِلَى أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجَعَ وَالشَّمْسُ حَيَّةٌ – وَنَسِيتُ مَا قَالَ فِي الْمَغْرِبِ – وَلَا يُبَالِي بِتَأْخِيرِ الْعِشَاءِ إِلَى ثُلُثِ اللَّيْلِ، ثُمَّ قَالَ : إِلَى شَطْرِ اللَّيْلِ
وَقَالَ مُعَاذٌ : قَالَ شُعْبَةُ : لَقِيتُهُ مَرَّةً، فَقَالَ : أَوْ ثُلُثِ اللَّيْلِ
หัฟศฺ บินอุมัร ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ชุอฺบะฮฺได้รายงานแก่พวกเราว่า อบุลมินฮาลได้รายงานแก่พวกเรา จากท่านอบูบัรซะฮฺ ว่า “ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เคยละหมาดศุบหฺ และมีคน ๆ หนึ่งในหมู่พวกเราที่รู้ว่าใครอยู่กับท่านบ้าง ท่านนบีได้อ่านในการละหมาดดังกล่าว 60 ถึง 100 อายะฮฺ และท่านก็ละหมาดซุฮรฺเมื่อตะวันคล้อย และอัศรฺเมื่อคน ๆ หนึ่งในหมู่พวกเราเดินทางไปที่ท้ายเมืองแล้วกลับมาตอนที่แสงอาทิตย์ยังร้อน (และอบุลมินฮาลกล่าวว่า : ฉันลืมสิ่งที่อบูบัซเราะฮฺพูดเกี่ยวกับเวลามัฆริบ) และท่านนบีมักจะล่าช้าการละหมาดอิชาอ์ไปถึงเวลา 1 ส่วน 3 ของกลางคืน” แล้วท่านอบูบัรซะฮฺก็กล่าวว่า “ไปถึงครึ่งคืน”
และมุอ๊าซได้กล่าวว่า ชุอฺบะฮฺได้กล่าวว่า : ฉันเคยเจอเขา (อบุลมินฮาล) ครั้งหนึ่ง และเขาได้กล่าวว่า “หรือ 1 ส่วน 3 ของกลางคืน”
