حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُقَاتِلٍ قَالَ : أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ قَالَ : أَخْبَرَنَا عَوْفٌ عَنْ سَيَّارِ بْنِ سَلَامَةَ قَالَ : دَخَلْتُ أَنَا وَأَبِي عَلَى أَبِي بَرْزَةَ الْأَسْلَمِيِّ، فَقَالَ لَهُ أَبِي : كَيْفَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُصَلِّي الْمَكْتُوبَةَ؟، فَقَالَ : كَانَ يُصَلِّي الْهَجِيرَ الَّتِي تَدْعُونَهَا الْأُولَى حِينَ تَدْحَضُ الشَّمْسُ، وَيُصَلِّي الْعَصْرَ ثُمَّ يَرْجِعُ أَحَدُنَا إِلَى رَحْلِهِ فِي أَقْصَى الْمَدِينَةِ وَالشَّمْسُ حَيَّةٌ، وَنَسِيتُ مَا قَالَ فِي الْمَغْرِبِ، وَكَانَ يَسْتَحِبُّ أَنْ يُؤَخِّرَ الْعِشَاءَ الَّتِي تَدْعُونَهَا الْعَتَمَةَ، وَكَانَ يَكْرَهُ النَّوْمَ قَبْلَهَا، وَالْحَدِيثَ بَعْدَهَا، وَكَانَ يَنْفَتِلُ مِنْ صَلَاةِ الْغَدَاةِ حِينَ يَعْرِفُ الرَّجُلُ جَلِيسَهُ، وَيَقْرَأُ بِالسِّتِّينَ إِلَى الْمِائَةِ
มุฮัมหมัด บินมุกอติล ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อับดุลลอฮฺได้บอกเล่าแก่พวกเราโดยกล่าวว่า เอาฟฺได้บอกเล่าแก่พวกเรา จากสัยยาร บินสะลามะฮฺ กล่าวว่า ฉันกับคุณพ่อได้เข้าไปหาท่านอบูบัรซะฮฺ อัลอัสละมีย์ แล้วคุณพ่อก็ถามท่านอบูบัรซะฮฺว่า “ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ทำการละหมาด (ฟัรฎู) ที่ถูกกำหนดอย่างไรหรือครับ?” ท่านอบูบัรซะฮฺก็ได้กล่าวว่า “ท่านเราะสูลละหมาดที่ร้อน (หมายถึง ละหมาดซุฮรฺ) ที่พวกท่านมักจะเรียกว่า (การละหมาด) เวลาแรกตอนที่ดวงอาทิตย์คล้อย และท่านก็ละหมาดอัศรฺโดยที่หลังจากนั้น หนึ่งในหมู่พวกเราขี่สัตว์พาหนะของเขากลับมาจากท้ายเมืองในขณะที่ดวงอาทิตย์ยังมีแสงร้อน” และฉัน (ผู้รายงาน) ลืมว่าท่านอบูบัรซะฮฺพูดไว้อย่างไรเกี่ยวกับละหมาดมัฆริบ “และท่านเราะสูลชอบที่จะล่าช้าการละหมาดอิชาอ์ที่พวกท่านเรียกว่าการละหมาดอัลอัตมะฮฺ (มืดสนิท) ออกไป ท่านรังเกียจการนอนก่อนละหมาดอิชาอ์ และการพูดคุยหลังจากมัน และท่านออกไปละหมาดเช้า (ศุบหฺ) ในตอนที่คน ๆ หนึ่งสามารถรู้ว่าใครที่อยู่ข้างเขา และท่านอ่าน (อัลกุรอาน) 60-100 อายะฮฺ”
