حَدَّثَنَا أَبُو الْيَمَانِ قَالَ : أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ عَنْ الزُّهْرِيِّ قَالَ : حَدَّثَنِي أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ قَالَ : كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُصَلِّي الْعَصْرَ وَالشَّمْسُ مُرْتَفِعَةٌ حَيَّةٌ، فَيَذْهَبُ الذَّاهِبُ إِلَى الْعَوَالِي فَيَأْتِيهِمْ وَالشَّمْسُ مُرْتَفِعَةٌ، وَبَعْضُ الْعَوَالِي مِنْ الْمَدِينَةِ عَلَى أَرْبَعَةِ أَمْيَالٍ أَوْ نَحْوِهِ
อบุลยะมานได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ชุอัยบฺได้บอกเล่าแก่พวกเรา จากอัซซุฮฺรีย์กล่าวว่า ท่านอนัส บินมาลิก ได้รายงานแก่ฉันโดยกล่าวว่า “ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เคยละหมาดอัศรฺในขณะที่ดวงอาทิตย์ยังอยู่สูงและมีแสงร้อน แล้วคน ๆ หนึ่งก็เดินทางไปที่หมู่บ้านทางทิศนัจดฺ และได้พบกับพวกเขาในขณะที่ดวงอาทิตย์ยังอยู่สูง และหมู่บ้านบางส่วนนั้นอยู่ห่างจากมะดีนะฮฺ 4 ไมล์หรือประมาณนั้น”
