حَدَّثَنَا الْحَكَمُ بْنُ نَافِعٍ قَالَ : أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ عَنْ الزُّهْرِيِّ قَالَ : حَدَّثَنِي عَامِرُ بْنُ سَعْدٍ عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِي وَقَّاصٍ أَنَّهُ أَخْبَرَهُ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ { إِنَّكَ لَنْ تُنْفِقَ نَفَقَةً تَبْتَغِي بِهَا وَجْهَ اللَّهِ إِلَّا أُجِرْتَ عَلَيْهَا حَتَّى مَا تَجْعَلُ فِي فَمِ امْرَأَتِكَ }
อัลหะกัม บินนาฟิอฺ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ชุอัยบฺได้บอกเล่าแก่พวกเรา จากอัซซุฮฺรีย์ซึ่งกล่าวว่า อามิร บินสะอดฺ ได้รายงานแก่ฉัน จากท่านสะอดฺ บินอบีวักก็อศ ซึ่งท่านได้บอกเล่ากับเขาว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า “แท้จริงท่านจะไม่ใช้จ่าย (นะฟะเกาะฮฺ) อย่างใดอย่างหนึ่ง โดยแสวงหาพระพักตร์ (ความพอพระทัย) ของอัลลอฮฺ เว้นแต่ว่าท่านจะได้รับผลบุญจากมัน แม้จะเป็นเพียง (อาหาร) บางอย่างที่ท่านป้อนใส่ปากภรรยาของท่านก็ตาม”
