حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ بُكَيْرٍ قَالَ : حَدَّثَنَا اللَّيْثُ عَنْ عُقَيْلٍ عَنْ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُرْوَةَ أَنَّ عَائِشَةَ أَخْبَرَتْهُ، قَالَتْ : أَعْتَمَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَيْلَةً بِالْعِشَاءِ، وَذَلِكَ قَبْلَ أَنْ يَفْشُوَ الْإِسْلَامُ، فَلَمْ يَخْرُجْ حَتَّى قَالَ عُمَرُ : نَامَ النِّسَاءُ وَالصِّبْيَانُ، فَخَرَجَ فَقَالَ لِأَهْلِ الْمَسْجِدِ { مَا يَنْتَظِرُهَا أَحَدٌ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ غَيْرَكُمْ }
ยะหฺยา บินบุกัยรฺ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อัลลัยษฺได้รายงานแก่พวกเรา จากอุก็อยลฺ จากอิบนุชิฮาบ จากอุรวะฮฺว่า ท่านหญิงอาอิชะฮฺได้บอกเล่าแก่เขาโดยกล่าวว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เคยละหมาดอิชาอ์ตอนที่เข้าเวลา 1 ส่วน 3 สุดท้ายของกลางคืนไปแล้ว และนั่นคือก่อนที่อิสลามจะแผ่ขยายกว้างขวาง และท่านไม่ได้ออกไปกระทั่งท่านอุมัรได้กล่าวว่า “พวกผู้หญิงและเด็ก ๆ เข้านอนแล้ว” ท่านเราะสูลก็ได้ออกไปและกล่าวแก่ผู้คนที่มัสญิดว่า “ไม่มีใครบนหน้าแผ่นดินนี้ที่เฝ้ารอมัน (การละหมาดอิชาอ์ในช่วงท้ายของกลางคืน) นอกจากพวกท่าน”
