حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْعَلَاءِ قَالَ : أَخْبَرَنَا أَبُو أُسَامَةَ عَنْ بُرَيْدٍ عَنْ أَبِي بُرْدَةَ عَنْ أَبِي مُوسَى قَالَ : كُنْتُ أَنَا وَأَصْحَابِي الَّذِينَ قَدِمُوا مَعِي فِي السَّفِينَةِ نُزُولًا فِي بَقِيعِ بُطْحَانَ، وَالنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِالْمَدِينَةِ، فَكَانَ يَتَنَاوَبُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عِنْدَ صَلَاةِ الْعِشَاءِ كُلَّ لَيْلَةٍ نَفَرٌ مِنْهُمْ، فَوَافَقْنَا النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَا وَأَصْحَابِي وَلَهُ بَعْضُ الشُّغْلِ فِي بَعْضِ أَمْرِهِ، فَأَعْتَمَ بِالصَّلَاةِ حَتَّى ابْهَارَّ اللَّيْلُ، ثُمَّ خَرَجَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَصَلَّى بِهِمْ، فَلَمَّا قَضَى صَلَاتَهُ قَالَ لِمَنْ حَضَرَهُ { عَلَى رِسْلِكُمْ أَبْشِرُوا إِنَّ مِنْ نِعْمَةِ اللَّهِ عَلَيْكُمْ أَنَّهُ لَيْسَ أَحَدٌ مِنْ النَّاسِ يُصَلِّي هَذِهِ السَّاعَةَ غَيْرُكُمْ } أَوْ قَالَ { مَا صَلَّى هَذِهِ السَّاعَةَ أَحَدٌ غَيْرُكُمْ } لَا يَدْرِي أَيَّ الْكَلِمَتَيْنِ، قَالَ : قَالَ أَبُو مُوسَى : فَرَجَعْنَا فَفَرِحْنَا بِمَا سَمِعْنَا مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
มุฮัมหมัด บินอัลอะลาอ์ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อบูอุสามะฮฺได้บอกเล่าแก่พวกเรา จากบุร็อยดฺ จากอบูบุรดะฮฺ จากท่านอบูมูซากล่าวว่า : ฉันและสหายของฉันที่เคยติดตามฉันในเรื่องได้แวะพักในพื้นที่โล่งที่มีน้ำไหลผ่าน ในขณะที่ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม อยู่ที่เมืองมะดีนะฮฺ ในหมู่พวกเขามีคนที่เคยผัดเปลี่ยนติดตามท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ในการละหมาดอิชาอ์ทุก ๆ คืน แล้วฉันกับสหายของฉันก็ได้พบกับท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ในตอนที่ท่านกำลังยุ่งกับงานบางอย่าง ท่านจึงชะลอการละหมาด (อิชาอ์) ไปจนกระทั่งถึงครึ่งคืน แล้วท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ก็ออกมาละหมาดพร้อมกับพวกเขา เมื่อท่านละหมาดเสร็จแล้ว ท่านก็ได้กล่าวคนอยู่ตรงนั้นว่า “จงนั่งอยู่กับที่ก่อน และจงดีใจเถิด แท้จริงหนึ่งในความโปรดปรานที่อัลลอฮฺมีต่อพวกท่านก็คือ ไม่มีใครแม้แต่คนเดียวที่ทำการละหมาด (อิชาอ์) ในเวลานี้นอกจากพวกท่านเท่านั้น” หรือท่านกล่าวว่า “ไม่มีใครที่ละหมาดในเวลานอกจากพวกท่านเท่านั้น” (ผู้รายงานกล่าวว่า 🙂 ท่านอบูมูซาไม่รู้ (คือ ไม่แน่ใจ) ว่าเป็นประโยคไหน อบูบุรดะฮฺกล่าวว่า ท่านอบูมูซาได้กล่าวว่า “แล้วเราก็กลับด้วยความดีใจเนื่องจากสิ่งที่เราได้ฟังมาจากท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม”
