حَدَّثَنَا حَسَنُ بْنُ صَبَّاحٍ سَمِعَ رَوْحَ بْنَ عُبَادَةَ حَدَّثَنَا سَعِيدٌ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ : أَنَّ نَبِيَّ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَزَيْدَ بْنَ ثَابِتٍ تَسَحَّرَا، فَلَمَّا فَرَغَا مِنْ سَحُورِهِمَا قَامَ نَبِيُّ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَى الصَّلَاةِ فَصَلَّى، قُلْنَا لِأَنَسٍ : كَمْ كَانَ بَيْنَ فَرَاغِهِمَا مِنْ سَحُورِهِمَا وَدُخُولِهِمَا فِي الصَّلَاةِ؟، قَالَ : قَدْرُ مَا يَقْرَأُ الرَّجُلُ خَمْسِينَ آيَةً
หะสัน บินศ็อบบาหฺ ได้รายงานแก่พวกเราว่า เขาเคยฟังจากเราหฺ บินอุบาดะฮฺ ว่า สะอีดได้รายงานแก่พวกเรา จากเกาะตาดะฮฺ จากท่านอนัส บินมาลิก ว่า : ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม และซัยดฺ บินษาบิต เคยทานสะหูรพร้อมกัน เมื่อทั้งสองทานสะหูรเสร็จแล้ว ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ก็ได้ลุกขึ้นไปละหมาด พวกเราได้ถามท่านอนัสว่า “ระหว่างที่ทั้งสองเสร็จสิ้นจากการทานสะหูรและเข้าสู่การละหมาดนั้นระยะเวลาห่างกันแค่ไหนหรือครับ?” ท่านอนัสตอบว่า “เท่ากับเวลาที่คน ๆ หนึ่งอ่าน (อัลกุรอาน) 50 อายะฮฺ”
