حَدَّثَنَا عِمْرَانُ بْنُ مَيْسَرَةَ قَالَ : حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ فُضَيْلٍ قَالَ : حَدَّثَنَا حُصَيْنٌ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي قَتَادَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ : سِرْنَا مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَيْلَةً، فَقَالَ بَعْضُ الْقَوْمِ : لَوْ عَرَّسْتَ بِنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ؟، قَالَ { أَخَافُ أَنْ تَنَامُوا عَنْ الصَّلَاةِ} قَالَ بِلَالٌ : أَنَا أُوقِظُكُمْ، فَاضْطَجَعُوا وَأَسْنَدَ بِلَالٌ ظَهْرَهُ إِلَى رَاحِلَتِهِ فَغَلَبَتْهُ عَيْنَاهُ فَنَامَ، فَاسْتَيْقَظَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَقَدْ طَلَعَ حَاجِبُ الشَّمْسِ، فَقَالَ { يَا بِلَالُ أَيْنَ مَا قُلْتَ؟ } قَالَ : مَا أُلْقِيَتْ عَلَيَّ نَوْمَةٌ مِثْلُهَا قَطُّ، قَالَ { إِنَّ اللَّهَ قَبَضَ أَرْوَاحَكُمْ حِينَ شَاءَ وَرَدَّهَا عَلَيْكُمْ حِينَ شَاءَ، يَا بِلَالُ قُمْ فَأَذِّنْ بِالنَّاسِ بِالصَّلَاةِ } فَتَوَضَّأَ فَلَمَّا ارْتَفَعَتْ الشَّمْسُ وَابْيَاضَّتْ قَامَ فَصَلَّى
อิมรอน บินมัยสะเราะฮฺ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า มุฮัมหมัด บินฟุฎ็อยลฺ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า หุศ็อยนฺได้รายงานแก่พวกเรา จากอับดุลลอฮฺ บินอบูเกาะตาดะฮฺ จากพ่อของเขา (คือ ท่านอบูเกาะตาดะฮฺ) กล่าวว่า : พวกเราเคยเดินทางกับท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ในค่ำคืนหนึ่ง แล้วคนบางกลุ่มก็ได้กล่าวว่า “ท่านอยาก (นอน) พักกับพวกเราสักครู่หนึ่งไหมครับ ท่านเราะสูลุลลอฮฺ?” ท่านเราะสูลตอบว่า “ฉันเกรงว่าพวกท่านจะนอนหลับจนเลยเวลาละหมาด” ท่านบิลาลจึงกล่าวว่า “ผมจะปลุกพวกท่านเอง” บรรดาเศาะหาบะฮฺก็นอนหลับ ส่วนท่านบิลาลนั้นท่านพิงหลังกับสัตว์พาหนะ แล้วท่านก็ง่วงนอนมากจนเผลอหลับไป แล้วท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ก็ตื่นขึ้นมาในตอนที่ดวงอาทิตย์โผล่ขึ้นมาแล้ว ท่านจึงกล่าวว่า “บิลาล สิ่งที่ท่านพูดไว้ไปอยู่ไหนแล้วล่ะ?” ท่านบิลาลจึงกล่าวว่า “ผมไม่เคยง่วงแบบนี้มาก่อนเลยครับ” ท่านเราะสูลุลลอฮฺก็ได้กล่าวว่า “แท้จริง อัลลอฮฺทรงเอาดวงวิญญาณของพวกท่านเมื่อพระองค์ทรงประสงค์ และพระองค์ก็ทรงคืนมันให้กับพวกท่านเมื่อพระองค์ทรงประสงค์ โอ้บิลาล ลุกขึ้นเถิด และประสานอะซานให้ผู้คนทำการละหมาดเถิด” ท่านเราะสูลก็ได้อาบน้ำละหมาด เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นสูงและเห็นแสงสีขาว ท่านก็ลุกขึ้นละหมาด
